Energieaudits voor Houthalen-Helchteren ?

Uit het Masterplan voor Houthalen-Helchteren dat door 'Yield Solutions' voorgesteld werd aan de Regenboogcoalitie voor de volgende jaren lichten we enkele begripsgroepen toe:

• Basisonderhoud van gebouwen (Ontwerp-begroting 2007 - pag. 12)
  
• Basisonderhoud van gebouwen (Scenario 1 - scenario ‘status quo’ - pag. 23)
  
• Onderhoud van gebouwen zeer minimalistisch voorzien - dringend nood aan inventarisatie van noodzakelijke onderhoudswerken aan patrimonium (Mogelijke bedreigingen - pag. 19)
  

• Belang van energie- en productgebruikplan op niveau van diensten (conclusies - pag. 32)
  
• Omzetting van patrimonium in nieuwe projecten, vermijden van verkoop patrimonium om werkingskosten te dekken - patrimonium enkel aanwenden voor investeringen (buitengewone opbrengsten niet gebruiken voor gewone kosten) (Omkeren van negatieve spiraal -vier principes waarover consensus noodzakelijk is - pag. 16)
  
• Verkoop van patrimonium - samen is er een opbrengst voorzien van EUR 1.500.000 over de jaren 2007, 2008 en 2009 (Scenario 36 - gekozen scenario - pag. 28)
  

• Investeringen! (Scenario 36 - gekozen scenario - pag. 29)
  

De eerste groep trefwoorden gaat over onderhoud van gebouwen. Combineer die met de conclusies op pagina 32 waarin het belang van energie- en productgebruikplan op niveau van diensten wordt aangehaald. Niet dat die conclusies betrekking hebben op dat onderhoud van gebouwen. Maar is het niet waar dat, als je in het basisonderhoud van gebouwen veel aandacht schenkt aan energie- en productgebruik, je op die manier de twee doelstellingen tegelijkertijd bereikt?

De tweede groep trefwoorden lijkt met elkaar in tegenspraak. Enerzijds wordt gesteld dat het patrimonium omgezet moet worden om te investeren in nieuwe projecten, anderzijds wordt geopteerd om de eerste jaren patrimonium te verkopen om op lange termijn de financiën van de gemeente weer in orde te brengen.

De derde groep trefwoorden bestaat uit één enkel woord: investeringen.

Als je die drie groepen trefwoorden nu met elkaar combineert kan je tot verschillende scenario's komen. Eén ervan kan je zo omschrijven:

• We moeten besparen, één van de mogelijkheden daarvoor is op de energierekeningen (Alain Yzermans zegt zelf ergens dat de verwarming maar eens een graadje minder moet gedraaid worden). Maar energiebesparing houdt meer in. Energie kan ook bespaard worden door in het basisonderhoud voor de gebouwen een bewuste keuze te maken en enkel en alleen (of toch zo veel mogelijk) energiebesparende maatregelen te nemen. Op het eerste zicht zal de waarschijnlijke kost van onderhoud misschien duurder uitkomen, maar op termijn zal de meeruitgave zichzelf zeker terugbetalen in besparingen op energie.
  

• Voor sommige projecten zal dit op korte termijn zijn, voor andere op langere termijn. Van sommige besparingen zal je de resultaten misschien niet meer zien tijdens de legislatuur van deze coalitie. Maar mag dat een reden zijn om ervan af te zien?
  

• Zoals gesteld, om dit soort onderhoud aan gebouwen te doen moet je natuurlijk investeren, zelfs meer investeren dan normaal voorzien. Om die investeringen te doen kan je als gemeente je reserves aanspreken, maar dat is volgens mij geen goede keuze. Uitstaande reserves kunnen doorgaans meer opbrengen dan wat de kost van een lening aan een gemeente is. Reserves kunnen trouwens ook als onderpand voor die leningen gebruikt worden. Net zoals het patrimonium.
  

• Patrimonium verkopen zoals de federale regering vaak doet is een mogelijkheid maar het nadeel ervan is dat het maar een eenmalige operatie is. Eens verkocht kan je de opbrengst ervan investeren, maar eenmaal geïnvesteerd, is het ook weg. Patrimonium als onderpand gebruiken om goedkope leningen aan te gaan, is veel efficiënter, omdat op het ogenblik dat die leningen afbetaald zijn, het patrimonium weer als onderpand kan dienen voor een nieuwe lening.

Laten we als titel voor dit scenario nemen: slim investeren in energiebesparend onderhoud van gebouwen, zal op termijn de financiën van de gemeente in positieve zin beïnvloeden.

Om een dergelijk plan te verwezenlijken moet er in fases worden gewerkt.

• Fase 1: inventarisatie van alle onroerende goederen van de gemeente (audit over kadastrale waarde en marktwaarde)
  
• Fase 2: ruwe inventarisatie van de nodige onderhoudswerken aan de gebouwen en opstellen van rangorde i.v.m hoogdringendheid
  
• Fase 3: energieaudit opstellen voor alle gebouwen
  
• Fase 4: combineren van de resultaten van Fase 2 en Fase 3
  
• Fase 5: resultaten van Fase 3 die niet in samenhang zijn met die van Fase 2 worden geïnventariseerd, gegroepeerd en dan weer gesplitst per gebouw; resultaten van Fase 3 die in samenhang met die van Fase 2 dienen te worden uitgevoerd, worden geïnventariseerd, gegroepeerd en dan weer gesplitst per gebouw
  
• Fase 6: Begrotingen worden opgemaakt voor uitvoering van werken en aankoop van materialen, tijdsplanning wordt opgemaakt in functie van hoogdringendheid (zie Fase 2)
  
• Fase 7: Gefaseerde uitvoering
  

Energieaudits

Wat is een energieaudit?

In gebouwen kan vaak op een eenvoudige manier veel energie bespaard worden. In de eerste plaats moet worden uitgezocht waar de grote energievreters zich bevinden. Zodra die bekend zijn, kan worden gezocht naar maatregelen en oplossingen om het energieverbruik terug te schroeven. Een energieaudit geeft antwoord op de vragen waar, hoeveel en op welke manier energie in een gebouw kan worden bespaard. In een energieaudit kan een onderzoek gebeuren naar het verwarmingssysteem, de isolatie van de woning, het gebruik van zonne-energie, het electriciteitsverbruik…. Kortom, de volledige energiehuishouding van een gebouw wordt doorgelicht.

Het Vlaams Gewest werkte een erkenningsregeling uit voor energiedeskundigen voor woningen. De audit gaat dieper in op de energetische aspecten van de gebouwschil (dit is het geheel van vloer, muren, dak en openingen), de verwarmingsinstallatie, de productie van warm water,...

Het voordeel van het laten uitvoeren van een audit kan zijn:

• grote energiebesparing mogelijk indien de voorgestelde maatregelen worden uitgevoerd
• inzicht in de energiestromen in het gebouw
• technische informatie over hoe de maatregelen correct kunnen worden uitgevoerd
• een tussenkomst in de kosten van de factuur
  

Energieaudits worden gesubsidieerd. Dit is een veel gebruikte en belangrijke subsidie die niet alleen van toepassing is voor particulieren of bedrijven, maar ook voor gemeenten en instellingen. De energieaudits worden vaak uitgevoerd door ingenieursbureaus. Die zijn op de hoogte van alle mogelijkheden tot subsidie en kunnen meestal ook wel de volledige aanvragen regelen. Zij gaan na of subsidie van toepassing is en vullen de documenten in. De klant dient enkel nog een handtekening te plaatsen op de aanvraagformulieren. Hoe aangenaam dat ook klinkt, gratis doen ze dat niet. De tijd die ze aan de subsidiedossiers besteden, wordt op één of andere manier doorgerekend. Het is dus nuttig na te gaan of het niet goedkoper is die dossiers door de gemeente zelf te laten invullen en opvolgen.

Steun?

Een bron van steun kan gevonden worden bij de Europese Commissie. Er zijn twee programma's actief.
Een eerste heet 'The European Greenlight Programme'.
Iedere organisatie (dus ook een gemeente) kan zich als GreenLight-partner bij de Europese Commissie aanmelden. Een GreenLight-partner maakt met de Europese Commissie afspraken over:

• het verbeteren van de verlichting in de bestaande gebouwen,
  
• het toepassen van de nieuwste verlichtingstechnologieën technologieën in de nieuwe gebouwen.
  

De Europese Commissie werkt voor het GreenLight-programma samen met nationale organisaties. Voor Vlaanderen is dat het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, afdeling Natuurlijke Rijkdommen en Energie.

Een tweede Europees programma is het 'Motor Challenge Programme'.
Het Motor Challenge Programme (MCP) is een Europees programma dat analoog is met het Greenlight-Programma. Deelnemende bedrijven verbinden zich ertoe een actieplan te maken, met een verklaring welke energie-efficiëntiemaatregelen zullen worden genomen, en hoe ze geïmplementeerd zullen worden. Het programma behelst volgende domeinen: perslucht, ventilatie, koeling, pompen, motoren algemeenHet doel van het programma is:

• de werking en kwaliteit van de systemen verbeteren
• de energiebesparingen, die technisch en economisch haalbaar zijn, uitvoeren.

Wat zijn de voordelen?

• Houthalen-Helchteren ontvangt een officiëel logo dat mag gebruikt worden in alle communicatie.
  
• Houthalen-Helchteren wordt in een Europese database opgenomen. Daardoor worden er op regelmatige tijdstippen brochures en folders verspreid (in Europa), waarbij reclame voor Houthalen-Helchteren wordt gemaakt.
  

Ook bij de Vlaamse Overheid kan Houthalen-Helchteren steun vinden.

Houthalen-Helchteren is immers ingestapt in een samenwerkingsovereenkomst met de Vlaamse overheid op vlak van milieu. In ruil voor het uitvoeren van een aantal taken, krijgt ze financiële en inhoudelijke ondersteuning van de Vlaamse overheid. Op volgende pagina kunnen gegevens over Houthalen-Helchteren worden opgehaald: http://www.samenwerkingsovereenkomst.be

Verder stelt de Intercommunale Interelectra stelt premies ter beschikking voor scholen & lokale besturen. .

Het begint leuk want voor een grondige energie-audit kan (onder voorwaarden) tot 50% op de kosten van de audit (weliswaar geplafonneerd) terugverdiend worden. Voor een volledige audit voor een school bijvoorbeeld bedraagt de premie maximum 2.500 euro, voor een globale audit per school en per jaar.

Hier volgt een opsomming van alle premies die bij Interelectra kunnen aangevraagd worden:

• premie voor relighting
  
• premie voor openbare verlichting voor vervangen van lampen en armaturen door energiezuinige types
  
• premie voor openbare verlichting voor plaatsen van SON-T 70 W lampen
  
• premie voor openbare verlichting voor SOX-E 36 W lampen
  
• premie voor thermostaatkranen in bestaande gebouwen
  
• premie voor zonneboiler
  
• premie voor warmtepomp
  
• premie voor condensatietechnieken
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: open luchtverhitter
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: gesloten luchtverhitter
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: condenserende luchtverhitter
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: klassieke warmeluchtgenerator
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: condenserende warmeluchtgenerator
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: standaard stralingstoestel
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: stralingstoestel met 20% hogere stralingsvoet
  
• premie voor rechtstreekse aardgasverwarming: stralingstoestel met 40% hogere stralingsvoet
  
• premie voor afregelen HVAC installaties
  
• premie voor hoogrendementsmotoren
  
• premie voor frequentie-omvormers
  
• premie voor plaatsen van superisolerende beglazing in plaats van enkel glas
  
• premie voor plaatsen van ventilatiesysteem met warmterecuperatie
  
• premie voor dakisolatie
  
• premie voor plaatsen van muurisolatie
  
• premie voor vloerisolatie
  
• premie voor radiatorfolie
  
• premie voor kelderisolatie
  
• premie voor uitvoeren snelle energie-audit
  
• premie voor uitvoeren grondige energie-audit
  
• energiezorgsysteem
• energieboekhouding
  
• premie voor vervangen oude stookplaatsregeling door elektronische regeling
  

Meer gedetailleerde inhoud bij al deze premies kan gevonden worden op: http://www.energiesparen.be.

Waar vind ik een auditdeskundige?

Advies hierover kan alleszins ingewonnen worden door te informeren bij het VVSG, de Vlaamse Overheid, de Provincie en gespecialiseerde diensten. Een eerst kennismaking met alles over energiesparen en energieaudits kan je terugvinden op het al eerder vermelde http://www.energiesparen.be.

Referendum: ja/neen?

Winston Churchill zei ooit eens: “The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter.”

De vraag van 10 miljoen is vandaag of we in België het bindend referendum moeten invoeren? Mocht het aan 'Democratie.Nu', een volgens eigen zeggen "onafhankelijke en politiek ongebonden burgerbeweging die ijvert voor de invoering van het Bindend Referendum Op Volksinitiatief (BROV)", liggen zou het vandaag al zo ver zijn. In de aankoop van de verkiezingen zijn ze een petitie opgestart om artikel 33 van de grondwet te veranderen.

Dat artikel stelt nu 'Alle machten gaan uit van de Natie. Zij worden uitgeoefend op de wijze bij de Grondwet bepaald.' De initiatiefnemers willen dit artikel graag gewijzigd zien in: "Alle machten gaan uit van de burgers. Zij oefenen hun soevereiniteit uit door hun vertegenwoordigers of bij referendum, en op de wijze bij de Grondwet bepaald."

De campagne die de enigszins misleidende ondertitel "Geen jezelf stemrecht" (hebben we dat dan niet?) heeft tot op vandaag al 854 ondertekenaars gevonden. Hopelijk voor de initiatiefnemers komen er snel vele ondertekenaars bij want op dit ogenblik maken ze zeker nog geen indruk.

Het referendum als uiting van absolute democratie. Het klinkt mooi maar laat mij toe om er toch enige kanttekeningen bij te maken.

Kunnen we in België het referendum invoeren zoals bijvoorbeeld in Zwitserland? Buiten het feit dat Zwitserland ook taalgemeenschappen heeft is het een sociaal systeem dat zich door zijn 'neutraliteit' laat leiden, in die mate zelfs dat het laatste referendum over de opvang van buitenlanders (67% stemmen voor) een aantal wetten werden aangenomen waar het VB alleen maar natte dromen van kan krijgen. Wat goed is voor Zwitserland is daarom nog niet werkbaar in België.

Ik ga van de premisse uit dat om een voorstel goed of af te keuren dit in een referendum meer dan 50% (50% + 1 van de stemgerechtigden en uitgebrachte stemmen) moet halen om al dan niet aanvaard te worden. Om eerlijk te zijn, ik heb al veel stemmingen meegemaakt in bedrijven waar ik gewerkt en in sociale bewegingen waarin ik mij geëngageerd heb. En ik weet nu dat die 'meerderheden' er geen waren en toch soms catastrofale beslissingen namen dank zij het foert-gevoel, de desinteresse, de kust-de-kloten-mentaliteit van de anderen. Je begrijpt dat ik mij vandaag dan ook soms onbehaaglijk voel bij de 'voorzienigheid' van het volk over vanalles en nog wat.

Er zijn uiteraard veel voorbeelden waar het referendum goede dingen heeft kunnen waarmaken. Maar zo zijn er ook tal van andere voorbeelden die op een pijnlijke wijze de beperkingen van referendums aantonen. Ik haal er hier drie aan:

1. Negen jaar geleden haalden in Portugal de tegenstanders van legalisering van abortus de overwinning omdat te weinig mensen gingen stemmen. Begin februari werd dan een nieuw referendum gehouden. Weliswaar stemde toen een meerderheid van de stembusgangers voor een versoepeling van de abortuswetgeving, maar omdat er onvoldoende kiezers waren komen opdagen, was het referendum ongeldig. De Portugese premier José Socrates wil nu de abortuswet toch versoepelen door naar het parlement te stappen.

2. In 1981 werd onder het presidentschap van Mitterand en onder de impuls van Robert Badinter, in Frankrijk de doodstraf afgestraft. Een enquête gepubliceerd in Le Figaro daags na de afschaffing van de doodstraf toonde aan dat op dat ogenblik 62% van de Fransen voor het behoud van de doodstraf waren. Misschien wel een geluk dat er geen referendum over werd gehouden.

3. In Brazilië met zijn 180 miljoen inwoners zijn er 17 miljoen wapens in omloop. Weliswaar veel minder dan in de Verenigde Staten waar er 240 miljoen wapens zijn op 295 miljoen Amerikanen. Maar het aantal ‘overvallen met de dood tot gevolg’ is drie keer groter in Brazilië dan in de VS. Op 23 oktober 2005 organiseerde de Lula-regering een referendum over wapenbezit. Een groot deel van de pers speelde de straffeloosheid en het onveiligheidsgevoel handig uit om de mensen op te roepen zo impliciet tegen de regering Lula te stemmen. Sommige bladen werden er dan ook van verdacht belangen te hebben bij de wapenhandel. Het referendum werd uiteindelijk gewonnen door de ‘nee-stemmers’. De Brazilianen kunnen dus blijven schieten op elkaar.

Je zal stellen dat dit wel heel gezochte voorbeelden zijn. Misschien. Maar het zijn wel reële voorbeelden.

De vragen die we omtrent het referendum kunnen stellen zijn: 'wie stelt er de vragen?'en 'hoe' en 'waarom' wordt het referendum gebruikt?
Het referendum is immers een tweesnijdend zwaard; het is niet moeilijk zich voor te stellen hoe extreem-rechts (of andere reactionaire krachten) in een referendum de afschaffing van de solidariteit tussen de gewesten in de sociale zekerheid zouden kunnen vooropstellen; of, waarom niet, de herinvoering van de doodstraf.
Wat zou er gebeuren als op die kwesties een meerderheid zou worden gevonden? In het eerste geval zou het verder bestaan van België wel eens aan een zijden draadje kunnen hangen. In het tweede geval is het duidelijker. Eén van de consequenties ervan is dat we dan uit de Europese Unie zouden moeten stappen.

We kunnen natuurlijk dit type van referenda tegengaan als we aan zouden nemen dat bijvoorbeeld het Hof van Cassatie de vragen 'filtert' op basis van nader te bepalen criteria zoals 'referenda over nationale problematiek zijn enkel geldig als de regeringen van alle gewesten ermee instemmen' en 'supra-nationale wetgeving kan niet in vraag gesteld worden'. Maar wat blijft er dan nog over van het principe van het referendum?
En de leden van de 'democratie.nu' beweging denken daar duidelijk anders over. Zij stellen:

1. Geen uitsluiting van thema's waarvoor het wetgevend orgaan eveneens bevoegd is
2. De meerderheid van de uitgebrachte stemmen beslist. Er mogen geen deelnamequorums, geen goedkeuringsquorums, en geen speciale meerderheden gelden.

Als een referendum echter gestemd wordt met een relatieve meerderheid riskeren we in een spiraal van juridische problemen te belanden.

Nog een voorbeeld? Wat zou er iemand beletten een referendum te organiseren (en te winnen) over de uitstap uit de EU? Met de huidige antipolitieke houding tegen de 'postjesjagers' is zo'n scenario best mogelijk. Er is niet veel fantasie nodig om te weten dat we dan zeer zware problemen kunnen verwachten, niet alleen met de andere partners binnen de EU, maar ook met de andere landen van de wereld.

Het is misschien veel gevraagd om een absolute meerderheid (50% + 1 van de stemgerechtigden en uitgebrachte stemmen) te eisen maar het zou alleszins een rem zijn op manipulaties of de terugkeer van de oude demonen.

Persoonlijk heb ik veel sympathie voor het anarchisme maar zelfs in een anarchie zijn regels nodig. Om steeds op elk moment de 'volkswil' te volgen is demagogisch en is in mijn ogen eerder een achteruitgang van de democratie, want de logische consequentie ervan is immers de vraag stellen waarom we nog gemeenteraads- en parlementsleden verkiezen?

In een niet zo verre toekomst zal het internet ons in staat stellen om voor iedereen toegankelijke nieuwe wegen te bewandelen waar de 'in real time' antwoorden een systeem van directe democratie mogelijk maken. De Esten zijn daar al heel ver in gevorderd. Zij waren de eersten die verleden jaar tijdens de gemeenteraadsverkiezingen het stemmen per internet mogelijk maakten. Dit weekend, 4 maart, gaan ze een stap verder. Tijdens de parlementsverkiezingen. konden de 940.000 kiezers zich het aanschuiven aan het kiesbureau besparen door voor die tijd al 'online' te stemmen.

Zullen de talloze dagelijkse enquêtes via het internet in een nabije toekomst evolueren tot het instrument van de voorstanders van referendums?

De Filip De Winter in elk van ons

De filosoof Gilles Deleuze⁽¹⁾ dacht dat literatuur, filosofie en kunst tot niets dienden maar hij was er wel van overtuigd, en terecht, dat de wereld duizend keer erger zou zijn zonder. Wat op hetzelfde neerkomt als zeggen dat het, om de wereld geen duizend keer erger te maken, allemaal wel tot iets dient.

Zo is het ook met ons. Na wat we allemaal gedaan hebben om de ideeën van het VB te bestrijden, zou men er soms wel eens de moed bij verliezen en zeggen dat het allemaal tot niets gediend heeft. Bedenken we dan dat het misschien nog duizend keer erger zou zijn moesten we helemaal niets gedaan hebben.

Argumenteren, debatten voeren - over wat dan ook - stompzinningheid aantonen en de gevolgen ervan kunnen preciseren is altijd goed.

Het VB is een groothandelaar in opinies. De ideeën van het VB zijn sterke stromingen in onze maatschappij zonder dat ze daarom, gelukkig maar, genormaliseerd worden. Het is een mix van haat en verbittering die daarom niet altijd samen in hetzelfde individu of dezelfde groep voorkomen. Het VB is gewoon het verzamelpunt.
Zo is bijvoorbeeld antisemitisme niet noodzakelijkerwijs de grootst gemene deler van haar kiespubliek, maar ten gevolge van historische stromingen binnen de Belgische maatschappij, zou het VB niet kunnen bestaan zonder die antisemitische saus. Er zijn bij het VB veel mannen en vrouwen die geen enkel antisemitische obsessie hebben. Hun lidmaatschap is eerder gebaseerd op haat voor vreemdelingen, belastingen, ‘corrupte politiekers’,... De bijwijlen antisemitische ‘slippertjes’⁽²⁾ van hier of daar één van hun leiders maakt hen niet echt gelukkig maar stoort ook nooit in die mate dat het hen een breuk waard is! Het probleem is dat zij behoren tot die groep niet-antisemieten die er geen probleem mee hebben dat hun vrienden antisemiet zijn. Ze zijn waarschijnlijk in de meerderheid en alleen daarom al de gevaarlijksten. Het zijn in feite passieve racisten. Zij vinden dat het actieve racisme van de vrouw/man die in het kieshokje naast het hunne op het VB stemt een vorm van contestatie is, een te vergeven uitspatting, een beetje in de aard van als men tegen een jongere zou zeggen: het is normaal om anarchist te zijn als ge 20 jaar zijt…

De ideeën van het VB lijken een beetje op die plakkerige vliegenvangers die men in de zomer op het platteland aan het plafond hangt. Hoe minder ze bewegen, hoe beter. De vliegen, die blijkbaar zinloos in rondjes blijven vliegen, laten zich ten slotte toch vangen. Je hoeft er niets voor te doen, enkel de vliegenvanger ophangen.

Onze ideeën, de Uwe, de mijne, zijn van nature egoïstisch, reactionair, introvert, vergeven van angst en van verwerping van het onbekende, het vreemde, het onrustwekkende, het mis begrepene, van de Ander, de Toekomst, de Wanorde…
Als we de VB-ers echter bezien als totaal verschillend van onszelf zullen we nooit iets aan hun vermenigvuldiging kunnen doen. Als we anderzijds proberen om van onszelf te begrijpen wat we gemeen hebben met hen - bijna alles dus – mogen we hopen op een beetje vooruitgang. Om radikaal ‘rechts’ te zijn is het voldoende om je te laten gaan. Als je op een heuvel staat is bergaf ook altijd de gemakkelijkste keuze. Je ideeën zullen op de één of andere dag sowieso tegen de vliegenvanger plakken.

‘Links’ en democraat zijn, vergt daarentegen een inspanning, het is een intellectuele constructie, het is niet instinctief. Het vraagt erom je eigen verlangens te overpeinzen en te proberen de vervulling ervan zo harmonieus en duurzaam mogelijk na te streven. Rechtse ideeën liggen in de sfeer van de onmiddelijke bevrediging: ja of neen! De migranten buiten, nu onmiddellijk! De belastingen afschaffen, nu onmiddellijk!
Links, en zelfs democratisch en antifascistisch rechts zijn, betekent daarom nog niet beter, liever, menselijker,… zijn. Het betekent vooral minder schofterig zijn. Het betekent de zaken kunnen plaatsen in hun historisch perspectief en enkel politieke besluiten te aanvaarden die op termijn noch de vooruitgang van de vrijheid noch de verbetering van het “samenleven” onmogelijk maken. Zeggen dat het VB slecht is is onvoldoende. Het is vooral nodig te begrijpen hoe het werkt en aantonen waarom het verwerpelijk is.

Als men zich rebels voelt, zoals zovelen doen die de ideeën van het VB aanhangen, zijn de eerste slachtoffers van de oneerbiedigheid waarop men zich beroept uiteraard diegenen die door de wet en de heersende moraal beschermd worden: bijvoorbeeld de vreemdeling. Wanneer je voor een echte klootzak wilt doorgaan, is zeggen dat je niet van arabieren en negers houdt, zeer efficiënt. Als jij je daar dan tegen wil afzetten maar je ermee tevreden stelt te zeggen dat die klootzak een klootzak is, versterkt je hem want dat is exact wat hij wil, U ergeren door zich als een klootzak te gedragen.

Het zeer populaire idee dat het VB luidop zegt wat iedereen stilletjes denkt, is tegelijkertijd heel waar maar ook heel fout. Het is eigenlijk pervers. Iedereen heeft in zijn genen wel iets overgehouden van de bruut die enkel betrouwt op zijn instinct en heel stilletjes denkt wat het VB zegt.
De meesten van ons hebben echter de moeite gedaan om in zichzelf een netwerk van begrip voor de ander op te bouwen dat respect inhoudt en de meeste angsten, in zoverre die gelinkt zijn aan het verschil van herkomst, opheft. Men kan nog altijd angst hebben van de één of andere persoon die in een zus of zo gevaarlijk en vijandig milieu leeft, maar dat is dan iets sociaal en dat is compleet tegengesteld aan ordinair racisme. Men kan de zin dus ook anders formuleren: het VB zegt luidop wat de meeste mensen geprobeerd hebben niet meer stilletjes te denken.

Het VB zet de burgers er dus toe aan om de inspanningen te niet te doen waardoor zij een zekere waardigheid en een onweerlegbare eerbaarheid hebben bekomen. Het drijft hen ertoe afstand te doen van de moed die ze tot dan toe hebben betoond om zich opnieuw te wentelen in de originele smurrie van voor de uitvinding van de overpeinzing.

De peilingen die de ideeën van het VB steeds maar weer bevestigen binnen de publieke opinie informeren ons over de staat van het verlangen naar democratie in Vlaanderen. Ze tonen aan dat die steeds in aantal groeiende groep Vlamingen op het gebied van de democratie wel kerkelijk is maar niet gelovig. Ze willen ervan genieten, maar ze behandelen haar als een hoer die men betaalt en verder veracht. Ze denken dat het zo werkt maar uiteraard vergissen ze zich.
Het is aan ons om het primitieve ideeëngoed te blijven bestrijden want die kleine peilingwinstjes van het VB kunnen zich op een dag wel eens omzetten in een grote verkiezingscatastrofe.
_____________________________
⁽¹⁾ Gilles Deleuze was een invloedrijke Frans filosoof en een centrale figuur in het postmodernisme. Zelf wees hij de notie van 'postmoderniteit' af.
⁽²⁾ Lees daarover op Blokwatch ‘Hoe het antisemitisme nooit helemaal verdween’.

Als de Amerikanen proper rijden, worden de Mexicanen armer

Het lijkt wel of het ene niets met het andere te maken heeft en toch, mais is de grootste gemene deler. Mais wordt in de Verenigde Staten gebruikt om ethanol, de "groene" brandstof, te produceren. In Mexico is mais een hoofdbestanddeel in de voeding.

Sinds september doet de vraag naar de groene brandstof de prijzen van mais uit de pan swingen. De prijs is met 60% gestegen op de Beurs van Chicago, de hoogste koers sinds 10 jaar. Tot groot ongenoegen van de consument die aan de andere kant van de grens woont.

Omdat Mexico meer mais eet dan dat het er oogst, is het alleszins een groot probleem. De prijs van de tortilla is de laatste drie jaar met 30% gestegen. Dat heeft sporadisch tot betogingen geleid die in januari exponentiëel toegenomen zijn. President Calderon is er in geslaagd om de zaak te ontmijnen. De importheffingen op mais werden geschrapt en in samenspraak met de plaatselijke molenaars is de prijs per kilo bevroren. De zaak schijnt dus opgelost maar is het natuurlijk helemaal niet.

De koers van de mais lijkt immers enkel maar verder te kunnen stijgen. In tegenstelling tot Brazilië, dat haar eigen brandstof produceert op basis van rietsuiker⁽¹⁾, gokken de Verenigde Staten op mais als basis voor ethanol. Zij zijn de eerste maisproducenten ter wereld (272 miljoen ton op een globale wereldproductie van 692 miljoen) en de eerste exporteur.

De groene brandstof die in 2000 slechts 6% van de productie verbruikte, heeft er nu 20% van nodig. In zijn ’Speach of the Union’ van januari heeft Bush hoge objectieven vastgelegd voor alternatieve brandstoffen. Vanaf nu tot in 2017 willen de Verenigde Staten hun productie vervijfvoudigen: momenteel zijn er al 116 ethanolfabrieken actief en binnen de 18 volgende maanden worden er nog 79 nieuwe voorzien. Om die ambitieuze doelstelling te bereiken heeft de federale VS-regering 1.6 miljard dollar subsidies veil voor onderzoek naar alternatieve brandstoffen.

“Ethanol is een fantastische manier voor de Verenigde Staten om hun landbouw te steunen op het ogenblik dat de WTO⁽²⁾ hen ertoe dreigt te dwingen hun landbouwsubsidies te verminderen”, stelt Rodolphe Roche, gronstoffenanalyst van het Londense Schroders, “bovendien geeft ethanol hen de kans om zich voor te doen als ecologisten terwijl ze niet eens het Kyoto-protocol ondertekend hebben”.

Niets lijkt dan ook die dolle vlucht te kunnen doen stoppen. Daarbovenop zijn de wereldvoorraden mais op één jaar met 31% gedaald terwijl de oogst van 2006 in de Verenigde Staten ook kleiner was dan de voorgaande jaren. Tel daar nog de vooruitziende speculanten bij die investeerden in die markt en je krijgt gegarandeerd een de facto verhoging van de koersen!

Maar niet alleen de Mexicanen zijn het slachtoffer. Andere mais-importerende landen zoals Egypte, Nicaragua, Nigeria en Indonesië lijden er ook onder. Net zoals de reuzen van de agrovoedingsindustrie er de dupe van zijn. Mais is een grondstof voor vele voedingswaren. Het wordt o.a. gebruikt in limonades, snoepgoed en met siroop gezoete voedingswaren. Zelfs vlees draagt er de gevolgen van vermits veel veevoeders mais als hoofdingrediënt hebben.

Kellog’s de keizer van de ontbijtgranen heeft onlangs nog lagere winstcijfers in het vooruitzicht gesteld, een vermindering die mede veroorzaakt wordt door de prijsstijgingen van de mais. Om haar verkoop op hetzelfde peil te houden heeft de multinational echetr besloten de prijsverhogingen niet door te berekenen in haar eindproducten. Voorlopig…
___________________________
⁽¹⁾ Brazilië wil zich opwerken als dé wereldleider voor biobrandstoffen, zowel ethanol als biodiesel. Daarom worden er naast het traditionele suikerriet ook
miljoenen hektaren soja aangeplant. Maar voorlopig met een heel ander effect. Zie daarover het artikel op MO*.
⁽²⁾ Wereldhandelsorganisatie