Verleden
week schreven 43 leden
van de militaire inlichtingendienst van het Israëlische leger een
open
brief aan
premier Netanyahu en de top van het leger. Vanaf nu zouden ze dienst
weigeren. De 'inlichtingen'
die ze verzamelden diende immers niet alleen om de veiligheid van
Israël te verzekeren maar was ook gericht tegen 'gewone'
Palestijnse burgers. Vooral om ze te dwingen tot samenwerking met de
bezetting. Of zoals
de krant Haaretz het
samenvatte, de
verzamelde informatie
werd gebruikt voor politieke vervolging, om informanten te rekruteren
en hen via allerlei
middelen af te
persen, inclusief de
exploitatie van hun
seksuele geaardheid, ziektes
en het lijden
van onschuldige Palestijnen.
Refuseniks,
zoals ze genoemd worden in Israël, zijn geen nieuw fenomeen. Sinds
de vredesbesprekingen in 2000 mislukten, heeft Israël andere
gewetensbezwaarden, refuseniks, gekend. De laatste belangrijke
episode was in 2002, toen 27 reservepiloten weigerden nog
moordvluchten over Gaza uit te voeren nadat 14 burgers, waaronder
kinderen, in een bombardement op een Hamas-leider gedood werden(1).
In juli dit jaar, midden tijdens de jongste Gaza slachtpartij, hadden
al 51 andere reservisten van het Israëlische leger laten weten dat
ze voortaan weigerden nog in te gaan op een eventuele oproep van de
legerleiding. Nieuw is dat de 43 nieuwe refuseniks van de
inlichtingendiensten deel uitmaken van Unit 8200, een eenheid
die tot de 'elite' van het Israëlische leger behoort.
Aangezien
de aangeklaagde praktijken betrekking hebben op de dagelijkse
Israëlische politiek, kon men zich eraan verwachten dat de leiders
van regering en leger de aanklacht zouden trachten te minimaliseren
met dezelfde standaard overheidsleugens die in alle andere landen van
de wereld worden gebruikt, zoals bijvoorbeeld zeggen dat de
aanklachten zouden worden 'onderzocht'. Niet dat we er daarna
nog iets over horen maar dat is ook de bedoeling niet.
Netanyahu
komt anders uit de hoek. Hij stelt gewoon dat de beschuldigingen
'ongefundeerde laster' zijn gericht tegen het 'meest morele
leger van de wereld'. We kennen hem ondertussen wel een beetje en
zien iedere dag dat hij niet van zijn eerste leugen gestorven is.
Maar dit keer stond hij zeker niet alleen.
Alle
partijen binnen de coalitieregering, van links tot
extreemrechts, wedijverden in straf-straffer-strafst taal om de
ondertekenaars te veroordelen. Een voormalig hoofd van Unit
8200 vind zelfs dat de ondertekenaars van de brief moeten worden
opgepakt en ondervraagd 'in de verhoorkamers van de
veiligheidsdienst Shin Bet of bij de onderzoekseenheid
van de militaire politie.' Gezien de bekende
'ondervragingstechnieken' van Israël, wil hij
eigenlijk gewoon zeggen dat ze moeten worden gemarteld.
Wat
de reactie van de Israëlische samenleving als geheel betreft schreef
Haaretz-journalist Gideon Levy het volgende: "De
commentatoren (van radio- en tv-stations)
wedijverden met elkaar in bijvoeglijke naamwoorden:
'schandalig', 'te verwaarlozen', 'bedorven stinkerds'
en, het ergst van al, 'politicos'
en 'linksen'. Niemand nam de verdediging
op van een groep mensen die, tot en met donderdag, een
bron van trots waren.”
Buiten
de Israëlische regering en het leger, lijken weinig mensen in Israël
geïnteresseerd in de zware beschuldigingen van de Unit
8200 dissidenten.
___
(1) Deze
gerichte moord op een leider van Hamas wordt besproken in 'The
Gatekeepers', een documentaire waarin zes voormalige
hoofden van Shin Bet zonder
nostalgie praten over hun overwinningen en mislukkingen uit
het verleden. Veelal zeer kritisch ten aanzien van het beleid van
hun regeringen verdedigen ze een radicale wijziging van het
Israëlische beleid in Israël, het streven naar vrede en een snelle
erkenning van een Palestijnse staat. Begin oktober ('s morgens vroeg
weliswaar) volgt een heruitzending op Arte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten