maandag 19 november 2012

Gaza, hoeveel doden nog te gaan?

Hoe zou je onbewogen kunnen blijven bij wat er zich weer maar eens afspeelt in Gaza, Palestina, Israël? Mijn bloed kookt, razend word ik als ik zie en hoor wat er allemaal gebeurt.

Enkele dagen geleden ben ik begonnen aan een artikel over anti-zionisme versus anti-semitisme. Ik ben gestopt met schrijven.

Rationeel kan je dat misschien allemaal uitleggen en hopen dat diegenen die je lezen het ook (willen) begrijpen. Maar toen ik de rauwe, smerige beelden zag, las en hoorde wat er allemaal gezegd, beweerd en geschreven werd ben ik ziek geworden. Echt fysiek ziek. Ik moest kotsen, mijn bloeddruk scheerde weer hoge toppen. Ik heb radio en televisie afgezet en mijn computer uitgedaan. Ik ben gevlucht van de realiteit in Gaza, heb mijn huis wat opgeruimd en ben die avond vroeg in bed gekropen met een onschuldige thriller. Gisteren dan een aangename dag in even aangenaam gezelschap met wat kokkerellen, een korte wandeling en veel gezellig kletsen.

Er viel echter niet aan te ontkomen. 's Avonds sloop het conflict in ons gesprek en vandaag kan ik nier meer verder vluchten. Maar wat kan je doen?  Alle rotzakken de nek omwringen? De schijnheiligen in hun gezicht spuwen? Helaas, neen.

Je kan verzet plegen. 
Verzet kan vele vormen aannemen. Fysiek kan niet. Dit keer kan je het weer enkel, zoals zo vaak, door je te informeren en anderen te informeren. Door te protesteren, te manifesteren, petities te ondertekenen, anderen op te roepen tot verzet. Allemaal kleine zaken die elk op zich geen zoden aan de dijk zetten. Vele kleine zaken maken echter iets groot. Kennis is macht, informeer je dus, informeer en doe die kleine nietige zaken die misschien ooit iets teweeg zullen brengen. als de kleine nietige zaken die jij doet samengevoegd worden met al de kleine en nietige dingen van alle anderen.

Je begint met de internationale petitie te tekenen van Avaaz. Iets concreter  iets materieel kan je doen door geen Israëlische producten te kopen. Niet alleen meer de producten die in de bezette gebieden worden geproduceerd maar geen enkel Israëlisch product. Zeker tijdesn het jaareinde is er een overvloed aan bod vn verse en andere Israëlische producten in allerlei supermarkten. Boycott heeft geholpen om het apartheidsregime omver te werpen. Een ander apartheidsregime kan volgen.

Verder heb ik hier artikels en uitspraken (quotes zeggen ze tegenwoordig) samengebracht. Ze zijn niet per thema samengevoegd, ook zelden in het Nederlands maar ik vermoed dat dat geen bezwaar zal vormen. 

Dan de feiten. Je leest de krant, je luistert naar de radio en de televisie wil zeker niet achterblijven.  Maar eerst steeds voorbereid zijn: 
Verwar de Israëli's niet met joden en verwar de Joden niet met zionisten. 
De 12 regels van journalistieke onafhankelijkheid over het Midden-Oosten doornemen voor je door de media gehersenspoeld wordt.

Rabbi Weiss is een Amerikaan, activist en woordvoerder van een tak van Neturei Karta, een anti-zionistische groepering van Haredi Joden. Hij gelooft dat Joden tegen de staat Israël moeten ageren: "It would be forbidden for us to have a State, even if it would be in a land that is desolate and uninhabited."



Gisteren zondag waren minstens 14 van de slachtoffers vrouwen en kinderen. Tenminste 7 leden van één familie waaronder 4 kinderen.. Nog drie andere kinderen in een vluchtelingenkamp. Israëlische precisiebombardementen  Verder warden journalisten en de media ook doelwit. Pottenkijkers die journalisten, dat is algemeen geweten. 

Uitreksels uit het Likud-charter
"The Government of Israel flatly rejects the establishment of a Palestinian Arab state west of the Jordan river. The Palestinians can run their lives freely in the framework of self-rule, but not as an independent and sovereign state. Thus, for example, in matters of foreign affairs, security, immigration and ecology, their activity shall be limited in accordance with imperatives of Israel’s existence, security and national needs."
Hoe kunnen de Palestijnen onderhandelen met een regering die hun het recht op een staat ontzegt, het recht op elke vorm van bestaan anders dan dat van een bezet volk? 

Persmededeling van de Knesset (Israëlisch parlement op 18/11/2012: 
"Knesset Speaker Reuven (Rubi) Rivlin directed the Knesset’s Administrative Department to organize the shuttling of children from areas in the South and the villages around the Gaza Strip to the Knesset for educational and fun filled activities as the rocket attacks ensue. 
Knesset Speaker Reuven Rivlin: “This would be a truly inspiring way to give the children of the South some peace and tranquility”. The Knesset announced that it would fund the activity from beginning to end."

Rabbi Yaakov Yosef, vrij vertaald vanuit het Hebreeuws klinkt het zo:
"De IDF moet van de Syriërs leren hoe je moet doden en de vijand moet verpletteren.”

IDF: (in de propagandaoorlog is het Israëlische omgedoopt tot IDF, een afkorting voor  Israel Defence Forces (sic) 

Mededeling van Israëlisch leger op maandag 19 november 2012 17:40 uur:
From the start of Operation Pillar of Defense, the IDF has attac."ked more than 1,350 targets in the Gaza Strip, 80 of them on Monday”.

Robert Fisk, iedereen kent hen wel, in The Independent:
"Hamas and Israel have opened the 'gates of hell' in Gaza yet again. And the number of journalistic cliches in hell is growing by the day."

Jonathan Cook, Brits freelance journalist die als enige buitenlandse journalist sinds 2001 in Nazareth woont:
“It is not, as Israel’s supporters allege, that Hamas is hiding among Palestinian civilians; rather, Israel has forced Palestinian civilians to live in a tiny strip of land that Israel turned into a war zone.”

Amira Hass is sind meer dan 20 jaar correspondent voor het Israëlische dagblad Haaretz. Sinds 1997 werkt en woont ze in Ramallah. 
Israel's 'right to self-defense' - a tremendous propaganda victory - By supporting Israel's offensive on Gaza, Western leaders have given the Israelis carte blanche to do what they're best at: Wallow in their sense of victimhood and ignore Palestinian suffering.”(1)

Gilad Sharon, zoon van vroegere eerste Minister en oorlogsmisdadiger Ariel Sharon:
The residents of Gaza are not innocent, they elected Hamas. The Gazans aren’t hostages; they chose this freely, and must live with the consequences (…) We need to flatten entire neighborhoods in Gaza. Flatten all of Gaza. The Americans didn’t stop with Hiroshima – the Japanese weren’t surrendering fast enough, so they hit Nagasaki, too (…) There should be no electricity in Gaza, no gasoline or moving vehicles, nothing. Then they’d really call for a ceasefire (…) This needs to end quickly – with a bang, not a whimper.”

In het verleden heb ik op deze blog ook wat artikels gewijd aan het Midden-Oosten conflict. In het bijzonder een artikel naar aanleiding van de Gaza flotilla. Je weet nog wel in 2010, toen Israël een boot enterde en enkele activisten vermoordde. Waarom zouden wij verwonderd zijn dat Israël een humanitair scheepskonvooi aanvalt? In dit artikel vind je o.a. een historiek terug van de terreuracties die door Israël zijn uitgevoerd. Je komt er bijvoorbeeld te weten dat de eerste vliegtuigkaping ooit , in 1954, door Israël werd uitgevoerd.

Verder ook nog: Gaza of de vernietiging van een beschaafde samenleving, na de vorige vuile oorlog tegen de Palestijnen.

En in 2010 een stuk over een toekomst voor het Midden-Oosten. Ook vandaag lijkt het of die toekomst wel altijd toekomst zal blijven: Joodse oogkleppen en de uitdaging van de toekomst.

Ook moet er altijd geteld worden. Cijfers zijn wel abstract, daarom houdt Shadh Abusalama op haar blog Palestine from my eyes, de namen en leeftijd van alle alle mensen die tot nog toe in Gaza gedood werden onder het nieuwe offensief van Israël. Op het ogenblik van publiceren van dit artikel stond de teller op 104. 


(1) Je kan dit artikel enkel lezen als je je registreert op de site van Haaretz. Ze zullen je een abonnement voorstellen maar vul enkle je naam en mail-adres in. Vanaf het ogenblik dat ze je creditcard vragen, stop je. Ke ontvangt een email en vanaf de mail klik je dan terug op de link naar Haarets en kan je deze maand 10 artikels gratis lezen. Zoek dan Amira Hass in het zoekveld rechts boven en je valt automatisch op dit artikel.


vrijdag 16 november 2012

Griekenland boven!


Valt het U ook op? Het lijkt mij dat het merendeel van de foto’s over de stakingen, betogingen en andere protesten tegen de crisis in Europa, of als u wil de Europese crisis, die de laatste weken en maanden in de media gepubliceerd worden vaak Griekse toestanden tonen. De Grieken zijn in Europa dan ook, zoals iedereen ondertussen wel zal weten, de spitsbroeders van de Walen bij ons, oplichters en luiwammesen die het zelf gezocht hebben. De achterliggende idee is dat als we beelden zien van die luiaards, onze empathie minder groot is dan bij foto’s van iets minder luie profiteurs zoals Spanjaarden en Portugezen. Bovendien zijn foto’s over Griekenland door Griekse fotografen genomen veel goedkoper omdat die al tevreden zijn met een korst brood als betaling.
Het tweede land in de fotogenieke rij is dan Spanje (je kunt moeilijk foto’s van Grieken afdrukken als er weer maar eens Spanjaarden de straat opkomen, al was het maar omdat ze daar hun spandoeken in een ander alfabet schrijven).
Uiteindelijk heb je dan ook nog de Portugezen. Als we al eens iets over hen horen is het vaak om hen (hun regering althans) te prijzen omdat ze ‘goe bezig’ zijn. ‘Goe bezig’ in deze wil zeggen dat die regering zonder aarzelen alle ‘noodzakelijke economische maatregelen treft die het land erbovenop zullen helpen’. Enfin, dat is toch de theorie, ze nemen die maatregelen maar of dat het land er bovenop zal brengen is een ander paar mouwen.
Dat de trojka (de trojka is de Europese commissie (EC), de Europese Centrale Bank (ECB) en het Internationaal Monetair Fonds (IMF)) er keine Ahnung van heeft wat er gaande is en wat de toekomst brengt toont de grafiek hiernaast wel aan. U ziet in een beeld samengevat, de projectie van hoe ze keer op keer voorspelde hoe de aan Griekenland opgelegde besparingen het land gingen redden. De Portugezen houden beter hun hart vast.
Mevrouw Merkel bracht hen wel een bezoek om de daadkrachtige regering de kus van de juffrouw die ze wel verdiend hadden te geven. Ze liet verstaan dat volgens haar de Europese crisis nog wel vijf jaar zou kunnen aanhouden. Mijnheer Hollande zei verleden maand nog dat het twee jaar ging duren. Het meest waarschijnlijke is dat ze er zelfs geen idee van hebben en maar wat uit hun nek slaan al naar gelang van waar de wind waait of welk publiek ze toespreken (Hollande sprak in eigen land, Merkel in het buitenland en zat een uur later alweer veilig in het vliegtuig op weg naar de heimat).
Wat de realiteit zou kunnen zijn hebben we kunnen uitmaken uit de cijfers van het Elstat, het Griekse bureau voor statistiek. De plaatselijke politici vonden het wel ‘ongepast’ (sic) dat de cijfers net bij de goedkeuring van de nieuwe treinlading besparingsmaatregelen bekend werden gemaakt. Ze zijn dan ook niet fraai. 63% van de bevolking kan niet of moeilijk rondkomen, 20% tot 40% kan het huis niet meer verwarmen. Verder dreigt het licht ook uit te gaan bij een kwart van de bevolking die de elektriciteitsrekening niet meer kan betalen, één derde flirt met dakloosheid aangezien de huishuur ook al niet meer kan opgebracht worden. We zwijgen dan nog over de nog grotere aantallen die hun andere schulden niet meer kunnen afbetalen.
Nu kan je alles wel uitleggen maar dat dit aan het feit zou liggen dat ze in Griekenland drie mensen nodig hebben om hetzelfde werk te doen als een Duitser, zoals de Duitse staatssecretaris Fuchtel het stelde, lijkt mij toch een iets te drastische en voorbarige conclusie. 

De Grieken zijn wel hopeloos. In de eerste helft van dit jaar emigreerden al 15700 Grieken naar ...Duitsland. Het equivalent van 5233 Duitsers zo U wilt.

Haat en domheid

Geachte hoofdredactie van De Standaard,

Misschien leest u wel uw eigen krant? Indien niet, dan wil ik u alleszins waarschuwen! 

Mocht u na een rustige en deugddoende nacht waarin u niet wakker bent geworden, ’s morgens uw blij optimisme niet snel kwijt willen raken, raad ik u een zaak aan, lees nooit de lezerscommentaren bij de artikels op de site van uw eigen krant. Zelf heb ik er mij een paar keer aan gewaagd en de walging greep mij naar de keel. 


Veel wil er niet over kwijt maar mocht U niet weten hoe haat klinkt dan leer U het daar wel. Haat van de 'commentatoren' tegen alles en iedereen. 

Alles wat niet is zoals zij en ieder ander die niet exact denkt als zij. Dat zijn de profiteurs, armen, werklozen, Walen, doppers, Grieken, stakers, spoormannen, vreemdelingen, islamieten, enzovoort enzoverder. Schud dat allemaal door elkaar en je hebt het in een woord, de ‘linksen’. Misschien hoort u daartoe? Weet dan dat alles wat ooit misgelopen is met en op deze wereld uw schuld is, van de uitdrijving van Adam en Eva uit het aards paradijs tot de crisis die we vandaag meemaken.  

De commentaren zijn nooit genuanceerd, argumenten zijn er niet. Wat overblijft is schelden. Haat.

Ik vraag me soms af wie die ‘weldenkenden’ zijn. Zou er niet al eens een doctoraal of andere studie zijn gemaakt naar wie dat zijn?

Mijn aanvoelen is dat het eigenlijk om slechts een paar tientallen mensen gaat die de boel verzieken voor de andere duizenden lezers. Liefst anoniem uiteraard. Op de standaard ben je niet verplicht je volledige naam op te geven en nog minder je identiteit te bewijzen. Ik kan er nu op als Jos A. en straks als Lode V. Allemaal vanaf dezelfde computer. Als je een email-adres moet opgeven is dat ook makkelijk op te lossen met een tijdelijk mail-adres dat eventueel zichzelf na een paar uur vernietigt. Je bent ingeschreven en je kan je gal beginnen spuwen. Wat is de wereld toch mooi!

Alleszins heb ik er geen zin meer in. Ik lees die commentaren niet meer. 
En ach, nu ik toch bezig ben, ik ga uw krant ook niet meer kopen. Ik ben een tolerant iemand maar dit gaat mij echt te ver. Die paar euro's per week die u niet meer van mij zal ontvangen zullen u niet raken maar zie het gewoon als een daad van verzet tegen de domheid.Van uw krant en van Uw 'commentatoren'.

Hoogachtend

woensdag 14 november 2012

Macht, seks, internet

Geef toe dat je hebt zitten gniffelen: de baas van de CIA die moet aftreden omdat de FBI onthulde dat hij zijn vrouw bedroog. Ze vonden immers e-mails op de computer van de rivale van zijn maîtresse. Macht, seks, internet: de vergiftigde cocktail van het schandaal. De val van generaal Petraeus en zijn biografe die zijn minnares werd, liet de media en de weldenkenden nog maar eens gniffelen over de preutsheid van de Amerikanen: dat hele schandaal voor een affaire van overspel.

Nochtans zou je je, net als alle andere internetgebruikers, zorgen moeten maken over de onthullingen van de Amerikaanse pers over de schending van de privacy. De CIA-baas en zijn minnares dachten dat ze de onfeilbare truc gevonden hadden om niet gepakt te worden: een gemeenschappelijke Gmail-account onder een pseudoniem aanmaken waarvan alleen zij beiden het wachtwoord hadden en hun e-mails gewoon opslaan zonder ze te verzenden. Dat is ook de methode van terroristen als Richard Reid, de man die in 2001 een bom verborgen had in zijn schoen. Helaas, de FBI heeft er een oplossing op gevonden. Volgens het MIT Technology Review, geeft de Amerikaanse wet van 1986 betreffende privacy en elektronische communicatie de FBI de mogelijkheid om de ISP-gegevens van gebruikers te verzamelen zonder dar er daarom een huiszoekingsbevel nodig is. Wat generaal Petraeus en zijn minnares hadden moeten weten is dat, nog steeds volgens het MIT Technology Review, de Amerikaanse autoriteiten tijdens het eerste halfjaar van 2012, bijna 8000 keer aan Google hebben gevraagd om haar de IP-adressen van haar gebruikers te leveren.

De FBI heeft Google gevraagd het IP-adres, het communicatieprotocol van de computernetwerken, van de persoon te onthullen die compromitterende e-mails verstuurde. Elke computer heeft een IP-adres dat wordt gebruikt om de gebruiker ervan te lokaliseren. Vervolgens heeft de FBI wekenlang informatie verzamelt over de plaatsen van waar de minnares van generaal Petraeus e-mails verzond om haar rivaal te bedreigen.. Toen de FBI haar onderzoek naar de e-mails begon dacht het dat het om criminaliteit of een bedreiging tegen de nationale veiligheid ging. Het viel op een banaal geval van overspel. Maar het betrof wel de baas van de CIA! Zoals Marc Rotenberg, directeur van het Electronic Privacy Information Center, het stelt: "Als de CIA-directeur kan gepakt worden is de jacht op iedereen open." Sinds 2001 en de Patriot Act heeft de jacht op terroristen het Amerikaanse National Security Agency de kans gegeven om, bijna zonder enige controle, de activiteiten van alle burgers te controleren.

De gevaren van het internet zouden door alle gebruikers ervan moeten gekend zijn: je prive-berichten worden jarenlang opgeslagen op servers en kunnen nagegaan en gelezen worden door ‘speurders’ op zoek naar privé-informatie. Studenten, werkzoekenden ontdekken, soms tot hun grote verbazing, dat hun toekomstige werkgevers alles over hun Facebook-pagina weten, mannen ontdekken de ontrouw van hun partner en omgekeerd, werknemers verliezen hun job ten gevolge van hun opmerkingen op Twitter. Kortom, een bericht op het internet is zo vertrouwelijke als een postkaart die door iedereen gelezen kan worden.

Europa is ook bezorgd over de bescherming van persoonsgegevens. Een verordening van de Europese Commissie in de strijd tegen identiteitsdiefstal, fraude, misbruik van informatie op sociale netwerken en het verzamelen van informatie zonder de toestemming van de gebruikers moet binnen twee jaar in werking treden. Ik weet niet hoe de zaak er in België voorstaat maar in Frankrijk zal de Franse regering een wetsvoorstel indienen om de bescherming van persoonsgegevens en de persoonlijke levenssfeer op het internet te garanderen. Verder is Frankrijk ook verwikkeld in een krachtmeting met Google over het, sinds 1 maart door haar gehanteerde privacybeleid en over een belasting op zoekmachines.

Om aan Big Brother te ontsnappen, is het onvoldoende niet te zoeken met Google, Twitter niet te gebruiken en je Facebook-pagina altijd te sluiten. Wees niet naïef: alles wat je doet op het internet laat onuitwisbare sporen op servers na: je IP-adres, je provider, je besturingssysteem, de pagina's die je bezoekt… Tenzij je je computer en je mobiele telefoon wegdoet ben je absoluut niet anoniem op het internet. Maar dat je het niet echt wist is je vergeven, zelfs Petraeus, de baas van de CIA wist het niet!