Begin jaren zeventig domineert nog het hippiegevoel. Van hippies evolueerden we beetje bij beetje naar ‘revolutionaire’ activisten of iets in die aard en we gingen, absoluut zeker weten, de boel eens veranderen. Al wat zich toen progressief noemde werd gemobiliseerd door twee thema’s: de oorlog in Vietnam en de strijd tegen de apartheid waarvan het symbool de Outspan appelsienen waren die ons vanuit Zuid-Afrika, het racistische land bij uitstek, overspoelden.
Waar in de beginjaren de actie moeizaam op gang kwam kreeg de campagne een ware opstoot wanneer ze in 1975 op internationaal niveau georganiseerd wordt. Geleidelijk aan beginnen de "consumenten" te snappen dat die sappige appelsienen het symbool zijn van de uitbuiting van de zwarte Zuid-Afrikanen.In Vlaanderen komt de tegenstand er van Protea, de machtige pro-apartheid lobbygroen mede opgericht door Wim Jorissen (absoluut geen familie hoor!) en vele andere fijne lui waaronder 46 parlementsleden, vooral uit de rangen van CVP, PVV en Volksunie, een hele reeks journalisten, bekende schrijvers en zowat alle prominenten van de Vlaamse beweging. Meer informatie over de Vlaamse tegenstanders van Nelson Mandela vind je hier.
Ondertussen ging België gewoon door met het leveren van FN-wapens aan de blanke machthebbers. Niet rechtstreeks maar tussen 1963 en begin 1980 fabriceerde het Zuid-Afrikaanse bedrijf Armscor onder licentie de FAL met korte loop die zeer gewaardeerd werd in de strijd tegen de activisten van het ANC.
Voor een overzicht van de ontwikkeling van de boycotactie tegen het apartheidsregime verwijs ik jullie door naar het archief van Uitpers en het interview van Mario Franssen met Jan Dreezen in 2007. Het heeft meer dan twintig jaar geduurd voor het apartheidsregime kraakte.
Maar het was ook Nelson Mandela die in 1997 zei: “We know too well that our freedom is incomplete without the freedom of the Palestinians.” en “Yes, all of us need to do more in supporting the struggle of the people of Palestine for self-determination; in supporting the quest for peace, security and friendship in this region.”
In 1979 was Israëls Zuid-Afrika’s grootste wapenleverancier, goed voor 35 procent van zijn militaire export. Zuid-Afrika leverde dan weer 500 ton uranium voor Israël’s nucleaire programma.
Het is dan misschien ook het moment om de boycot van Israël, de toentertijd, naast de Verenigde Staten en Engeland, beste vriend van het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime, in een hogere versnelling te brengen.
De eindejaarsfeesten zijn een gedroomde periode om ons alvast opnieuw te oefenen in het vermijden van de aankoop van producten van de Israëlische apartheid. Kijk naar de barcode en als de eerste cijfers beginnen met 729 weet je dat je met een Israëlisch product hebt te maken. Je kunt het dan gerust laten liggen. En trouwens, vertel je apotheker en dokter dat je ook geen generische pillen meer wil van TEVA. TEVA is immers een Israëlische multinational waarvan de aandeelhouders de winsten deels investeren in de Israëlische kolonies in de bezette gebieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten