Gaza, hoeveel doden nog te gaan?

Hoe zou je onbewogen kunnen blijven bij wat er zich weer maar eens afspeelt in Gaza, Palestina, Israël? Mijn bloed kookt, razend word ik als ik zie en hoor wat er allemaal gebeurt.

Enkele dagen geleden ben ik begonnen aan een artikel over anti-zionisme versus anti-semitisme. Ik ben gestopt met schrijven.

Rationeel kan je dat misschien allemaal uitleggen en hopen dat diegenen die je lezen het ook (willen) begrijpen. Maar toen ik de rauwe, smerige beelden zag, las en hoorde wat er allemaal gezegd, beweerd en geschreven werd ben ik ziek geworden. Echt fysiek ziek. Ik moest kotsen, mijn bloeddruk scheerde weer hoge toppen. Ik heb radio en televisie afgezet en mijn computer uitgedaan. Ik ben gevlucht van de realiteit in Gaza, heb mijn huis wat opgeruimd en ben die avond vroeg in bed gekropen met een onschuldige thriller. Gisteren dan een aangename dag in even aangenaam gezelschap met wat kokkerellen, een korte wandeling en veel gezellig kletsen.

Er viel echter niet aan te ontkomen. 's Avonds sloop het conflict in ons gesprek en vandaag kan ik nier meer verder vluchten. Maar wat kan je doen?  Alle rotzakken de nek omwringen? De schijnheiligen in hun gezicht spuwen? Helaas, neen.

Je kan verzet plegen. 

Verzet kan vele vormen aannemen. Fysiek kan niet. Dit keer kan je het weer enkel, zoals zo vaak, door je te informeren en anderen te informeren. Door te protesteren, te manifesteren, petities te ondertekenen, anderen op te roepen tot verzet. Allemaal kleine zaken die elk op zich geen zoden aan de dijk zetten. Vele kleine zaken maken echter iets groot. Kennis is macht, informeer je dus, informeer en doe die kleine nietige zaken die misschien ooit iets teweeg zullen brengen. als de kleine nietige zaken die jij doet samengevoegd worden met al de kleine en nietige dingen van alle anderen.

Je begint met de internationale petitie te tekenen van Avaaz. Iets concreter  iets materieel kan je doen door geen Israëlische producten te kopen. Niet alleen meer de producten die in de bezette gebieden worden geproduceerd maar geen enkel Israëlisch product. Zeker tijdesn het jaareinde is er een overvloed aan bod vn verse en andere Israëlische producten in allerlei supermarkten. Boycott heeft geholpen om het apartheidsregime omver te werpen. Een ander apartheidsregime kan volgen.

Verder heb ik hier artikels en uitspraken (quotes zeggen ze tegenwoordig) samengebracht. Ze zijn niet per thema samengevoegd, ook zelden in het Nederlands maar ik vermoed dat dat geen bezwaar zal vormen. 

Dan de feiten. Je leest de krant, je luistert naar de radio en de televisie wil zeker niet achterblijven.  Maar eerst steeds voorbereid zijn: 

Verwar de Israëli's niet met joden en verwar de Joden niet met zionisten. 

De 12 regels van journalistieke onafhankelijkheid over het Midden-Oosten doornemen voor je door de media gehersenspoeld wordt.

Rabbi Weiss is een Amerikaan, activist en woordvoerder van een tak van Neturei Karta, een anti-zionistische groepering van Haredi Joden. Hij gelooft dat Joden tegen de staat Israël moeten ageren: "It would be forbidden for us to have a State, even if it would be in a land that is desolate and uninhabited."

Gisteren zondag waren minstens 14 van de slachtoffers vrouwen en kinderen. Tenminste 7 leden van één familie waaronder 4 kinderen.. Nog drie andere kinderen in een vluchtelingenkamp. Israëlische precisiebombardementen  Verder warden journalisten en de media ook doelwit. Pottenkijkers die journalisten, dat is algemeen geweten. 

Uitreksels uit het Likud-charter: 

"The Government of Israel flatly rejects the establishment of a Palestinian Arab state west of the Jordan river. The Palestinians can run their lives freely in the framework of self-rule, but not as an independent and sovereign state. Thus, for example, in matters of foreign affairs, security, immigration and ecology, their activity shall be limited in accordance with imperatives of Israel’s existence, security and national needs."

Hoe kunnen de Palestijnen onderhandelen met een regering die hun het recht op een staat ontzegt, het recht op elke vorm van bestaan anders dan dat van een bezet volk? 

Persmededeling van de Knesset (Israëlisch parlement op 18/11/2012: 

"Knesset Speaker Reuven (Rubi) Rivlin directed the Knesset’s Administrative Department to organize the shuttling of children from areas in the South and the villages around the Gaza Strip to the Knesset for educational and fun filled activities as the rocket attacks ensue. 

Knesset Speaker Reuven Rivlin: “This would be a truly inspiring way to give the children of the South some peace and tranquility”. The Knesset announced that it would fund the activity from beginning to end."

Rabbi Yaakov Yosef, vrij vertaald vanuit het Hebreeuws klinkt het zo:

"De IDF moet van de Syriërs leren hoe je moet doden en de vijand moet verpletteren.”

IDF: (in de propagandaoorlog is het Israëlische omgedoopt tot IDF, een afkorting voor  Israel Defence Forces (sic) 

Mededeling van Israëlisch leger op maandag 19 november 2012 17:40 uur:

“From the start of Operation Pillar of Defense, the IDF has attac."ked more than 1,350 targets in the Gaza Strip, 80 of them on Monday”.

Robert Fisk, iedereen kent hen wel, in The Independent:

"Hamas and Israel have opened the 'gates of hell' in Gaza yet again. And the number of journalistic cliches in hell is growing by the day."

Jonathan Cook, Brits freelance journalist die als enige buitenlandse journalist sinds 2001 in Nazareth woont:

“It is not, as Israel’s supporters allege, that Hamas is hiding among Palestinian civilians; rather, Israel has forced Palestinian civilians to live in a tiny strip of land that Israel turned into a war zone.”

Amira Hass is sind meer dan 20 jaar correspondent voor het Israëlische dagblad Haaretz. Sinds 1997 werkt en woont ze in Ramallah. 

“Israel's 'right to self-defense' - a tremendous propaganda victory - By supporting Israel's offensive on Gaza, Western leaders have given the Israelis carte blanche to do what they're best at: Wallow in their sense of victimhood and ignore Palestinian suffering.”⁽¹⁾

Gilad Sharon, zoon van vroegere eerste Minister en oorlogsmisdadiger Ariel Sharon:

“The residents of Gaza are not innocent, they elected Hamas. The Gazans aren’t hostages; they chose this freely, and must live with the consequences (…) We need to flatten entire neighborhoods in Gaza. Flatten all of Gaza. The Americans didn’t stop with Hiroshima – the Japanese weren’t surrendering fast enough, so they hit Nagasaki, too (…) There should be no electricity in Gaza, no gasoline or moving vehicles, nothing. Then they’d really call for a ceasefire (…) This needs to end quickly – with a bang, not a whimper.”

In het verleden heb ik op deze blog ook wat artikels gewijd aan het Midden-Oosten conflict. In het bijzonder een artikel naar aanleiding van de Gaza flotilla. Je weet nog wel in 2010, toen Israël een boot enterde en enkele activisten vermoordde. Waarom zouden wij verwonderd zijn dat Israël een humanitair scheepskonvooi aanvalt? In dit artikel vind je o.a. een historiek terug van de terreuracties die door Israël zijn uitgevoerd. Je komt er bijvoorbeeld te weten dat de eerste vliegtuigkaping ooit , in 1954, door Israël werd uitgevoerd.

Verder ook nog: Gaza of de vernietiging van een beschaafde samenleving, na de vorige vuile oorlog tegen de Palestijnen.

En in 2010 een stuk over een toekomst voor het Midden-Oosten. Ook vandaag lijkt het of die toekomst wel altijd toekomst zal blijven: Joodse oogkleppen en de uitdaging van de toekomst.

Ook moet er altijd geteld worden. Cijfers zijn wel abstract, daarom houdt Shadh Abusalama op haar blog Palestine from my eyes, de namen en leeftijd van alle alle mensen die tot nog toe in Gaza gedood werden onder het nieuwe offensief van Israël. Op het ogenblik van publiceren van dit artikel stond de teller op 104. 

---

(1) Je kan dit artikel enkel lezen als je je registreert op de site van Haaretz. Ze zullen je een abonnement voorstellen maar vul enkle je naam en mail-adres in. Vanaf het ogenblik dat ze je creditcard vragen, stop je. Ke ontvangt een email en vanaf de mail klik je dan terug op de link naar Haarets en kan je deze maand 10 artikels gratis lezen. Zoek dan Amira Hass in het zoekveld rechts boven en je valt automatisch op dit artikel.

Griekenland boven!

Valt het U ook op? Het lijkt mij dat het merendeel van de foto’s over de stakingen, betogingen en andere protesten tegen de crisis in Europa, of als u wil de Europese crisis, die de laatste weken en maanden in de media gepubliceerd worden vaak Griekse toestanden tonen. De Grieken zijn in Europa dan ook, zoals iedereen ondertussen wel zal weten, de spitsbroeders van de Walen bij ons, oplichters en luiwammesen die het zelf gezocht hebben. De achterliggende idee is dat als we beelden zien van die luiaards, onze empathie minder groot is dan bij foto’s van iets minder luie profiteurs zoals Spanjaarden en Portugezen. Bovendien zijn foto’s over Griekenland door Griekse fotografen genomen veel goedkoper omdat die al tevreden zijn met een korst brood als betaling.

Het tweede land in de fotogenieke rij is dan Spanje (je kunt moeilijk foto’s van Grieken afdrukken als er weer maar eens Spanjaarden de straat opkomen, al was het maar omdat ze daar hun spandoeken in een ander alfabet schrijven).

Uiteindelijk heb je dan ook nog de Portugezen. Als we al eens iets over hen horen is het vaak om hen (hun regering althans) te prijzen omdat ze ‘goe bezig’ zijn. ‘Goe bezig’ in deze wil zeggen dat die regering zonder aarzelen alle ‘noodzakelijke economische maatregelen treft die het land erbovenop zullen helpen’. Enfin, dat is toch de theorie, ze nemen die maatregelen maar of dat het land er bovenop zal brengen is een ander paar mouwen.

Dat de trojka (de trojka is de Europese commissie (EC), de Europese Centrale Bank (ECB) en het Internationaal Monetair Fonds (IMF)) er keine Ahnung van heeft wat er gaande is en wat de toekomst brengt toont de grafiek hiernaast wel aan. U ziet in een beeld samengevat, de projectie van hoe ze keer op keer voorspelde hoe de aan Griekenland opgelegde besparingen het land gingen redden. De Portugezen houden beter hun hart vast.

Mevrouw Merkel bracht hen wel een bezoek om de daadkrachtige regering de kus van de juffrouw die ze wel verdiend hadden te geven. Ze liet verstaan dat volgens haar de Europese crisis nog wel vijf jaar zou kunnen aanhouden. Mijnheer Hollande zei verleden maand nog dat het twee jaar ging duren. Het meest waarschijnlijke is dat ze er zelfs geen idee van hebben en maar wat uit hun nek slaan al naar gelang van waar de wind waait of welk publiek ze toespreken (Hollande sprak in eigen land, Merkel in het buitenland en zat een uur later alweer veilig in het vliegtuig op weg naar de heimat).

Wat de realiteit zou kunnen zijn hebben we kunnen uitmaken uit de cijfers van het Elstat, het Griekse bureau voor statistiek. De plaatselijke politici vonden het wel ‘ongepast’ (sic) dat de cijfers net bij de goedkeuring van de nieuwe treinlading besparingsmaatregelen bekend werden gemaakt. Ze zijn dan ook niet fraai. 63% van de bevolking kan niet of moeilijk rondkomen, 20% tot 40% kan het huis niet meer verwarmen. Verder dreigt het licht ook uit te gaan bij een kwart van de bevolking die de elektriciteitsrekening niet meer kan betalen, één derde flirt met dakloosheid aangezien de huishuur ook al niet meer kan opgebracht worden. We zwijgen dan nog over de nog grotere aantallen die hun andere schulden niet meer kunnen afbetalen.

Nu kan je alles wel uitleggen maar dat dit aan het feit zou liggen dat ze in Griekenland drie mensen nodig hebben om hetzelfde werk te doen als een Duitser, zoals de Duitse staatssecretaris Fuchtel het stelde, lijkt mij toch een iets te drastische en voorbarige conclusie. 

De Grieken zijn wel hopeloos. In de eerste helft van dit jaar emigreerden al 15700 Grieken naar ...Duitsland. Het equivalent van 5233 Duitsers zo U wilt.

Haat en domheid

Geachte hoofdredactie van De Standaard,

Misschien leest u wel uw eigen krant? Indien niet, dan wil ik u alleszins waarschuwen! 

Mocht u na een rustige en deugddoende nacht waarin u niet wakker bent geworden, ’s morgens uw blij optimisme niet snel kwijt willen raken, raad ik u een zaak aan, lees nooit de lezerscommentaren bij de artikels op de site van uw eigen krant. Zelf heb ik er mij een paar keer aan gewaagd en de walging greep mij naar de keel. 

Veel wil er niet over kwijt maar mocht U niet weten hoe haat klinkt dan leer U het daar wel. Haat van de 'commentatoren' tegen alles en iedereen. 

Alles wat niet is zoals zij en ieder ander die niet exact denkt als zij. Dat zijn de profiteurs, armen, werklozen, Walen, doppers, Grieken, stakers, spoormannen, vreemdelingen, islamieten, enzovoort enzoverder. Schud dat allemaal door elkaar en je hebt het in een woord, de ‘linksen’. Misschien hoort u daartoe? Weet dan dat alles wat ooit misgelopen is met en op deze wereld uw schuld is, van de uitdrijving van Adam en Eva uit het aards paradijs tot de crisis die we vandaag meemaken.  

De commentaren zijn nooit genuanceerd, argumenten zijn er niet. Wat overblijft is schelden. Haat.

Ik vraag me soms af wie die ‘weldenkenden’ zijn. Zou er niet al eens een doctoraal of andere studie zijn gemaakt naar wie dat zijn?

Mijn aanvoelen is dat het eigenlijk om slechts een paar tientallen mensen gaat die de boel verzieken voor de andere duizenden lezers. Liefst anoniem uiteraard. Op de standaard ben je niet verplicht je volledige naam op te geven en nog minder je identiteit te bewijzen. Ik kan er nu op als Jos A. en straks als Lode V. Allemaal vanaf dezelfde computer. Als je een email-adres moet opgeven is dat ook makkelijk op te lossen met een tijdelijk mail-adres dat eventueel zichzelf na een paar uur vernietigt. Je bent ingeschreven en je kan je gal beginnen spuwen. Wat is de wereld toch mooi!

Alleszins heb ik er geen zin meer in. Ik lees die commentaren niet meer. 

En ach, nu ik toch bezig ben, ik ga uw krant ook niet meer kopen. Ik ben een tolerant iemand maar dit gaat mij echt te ver. Die paar euro's per week die u niet meer van mij zal ontvangen zullen u niet raken maar zie het gewoon als een daad van verzet tegen de domheid.Van uw krant en van Uw 'commentatoren'.

Hoogachtend

Macht, seks, internet

Geef toe dat je hebt zitten gniffelen: de baas van de CIA die moet aftreden omdat de FBI onthulde dat hij zijn vrouw bedroog. Ze vonden immers e-mails op de computer van de rivale van zijn maîtresse. Macht, seks, internet: de vergiftigde cocktail van het schandaal. De val van generaal Petraeus en zijn biografe die zijn minnares werd, liet de media en de weldenkenden nog maar eens gniffelen over de preutsheid van de Amerikanen: dat hele schandaal voor een affaire van overspel.

Nochtans zou je je, net als alle andere internetgebruikers, zorgen moeten maken over de onthullingen van de Amerikaanse pers over de schending van de privacy. De CIA-baas en zijn minnares dachten dat ze de onfeilbare truc gevonden hadden om niet gepakt te worden: een gemeenschappelijke Gmail-account onder een pseudoniem aanmaken waarvan alleen zij beiden het wachtwoord hadden en hun e-mails gewoon opslaan zonder ze te verzenden. Dat is ook de methode van terroristen als Richard Reid, de man die in 2001 een bom verborgen had in zijn schoen. Helaas, de FBI heeft er een oplossing op gevonden. Volgens het MIT Technology Review, geeft de Amerikaanse wet van 1986 betreffende privacy en elektronische communicatie de FBI de mogelijkheid om de ISP-gegevens van gebruikers te verzamelen zonder dar er daarom een huiszoekingsbevel nodig is. Wat generaal Petraeus en zijn minnares hadden moeten weten is dat, nog steeds volgens het MIT Technology Review, de Amerikaanse autoriteiten tijdens het eerste halfjaar van 2012, bijna 8000 keer aan Google hebben gevraagd om haar de IP-adressen van haar gebruikers te leveren.

De FBI heeft Google gevraagd het IP-adres, het communicatieprotocol van de computernetwerken, van de persoon te onthullen die compromitterende e-mails verstuurde. Elke computer heeft een IP-adres dat wordt gebruikt om de gebruiker ervan te lokaliseren. Vervolgens heeft de FBI wekenlang informatie verzamelt over de plaatsen van waar de minnares van generaal Petraeus e-mails verzond om haar rivaal te bedreigen.. Toen de FBI haar onderzoek naar de e-mails begon dacht het dat het om criminaliteit of een bedreiging tegen de nationale veiligheid ging. Het viel op een banaal geval van overspel. Maar het betrof wel de baas van de CIA! Zoals Marc Rotenberg, directeur van het Electronic Privacy Information Center, het stelt: "Als de CIA-directeur kan gepakt worden is de jacht op iedereen open." Sinds 2001 en de Patriot Act heeft de jacht op terroristen het Amerikaanse National Security Agency de kans gegeven om, bijna zonder enige controle, de activiteiten van alle burgers te controleren.

De gevaren van het internet zouden door alle gebruikers ervan moeten gekend zijn: je prive-berichten worden jarenlang opgeslagen op servers en kunnen nagegaan en gelezen worden door ‘speurders’ op zoek naar privé-informatie. Studenten, werkzoekenden ontdekken, soms tot hun grote verbazing, dat hun toekomstige werkgevers alles over hun Facebook-pagina weten, mannen ontdekken de ontrouw van hun partner en omgekeerd, werknemers verliezen hun job ten gevolge van hun opmerkingen op Twitter. Kortom, een bericht op het internet is zo vertrouwelijke als een postkaart die door iedereen gelezen kan worden.

Europa is ook bezorgd over de bescherming van persoonsgegevens. Een verordening van de Europese Commissie in de strijd tegen identiteitsdiefstal, fraude, misbruik van informatie op sociale netwerken en het verzamelen van informatie zonder de toestemming van de gebruikers moet binnen twee jaar in werking treden. Ik weet niet hoe de zaak er in België voorstaat maar in Frankrijk zal de Franse regering een wetsvoorstel indienen om de bescherming van persoonsgegevens en de persoonlijke levenssfeer op het internet te garanderen. Verder is Frankrijk ook verwikkeld in een krachtmeting met Google over het, sinds 1 maart door haar gehanteerde privacybeleid en over een belasting op zoekmachines.

Om aan Big Brother te ontsnappen, is het onvoldoende niet te zoeken met Google, Twitter niet te gebruiken en je Facebook-pagina altijd te sluiten. Wees niet naïef: alles wat je doet op het internet laat onuitwisbare sporen op servers na: je IP-adres, je provider, je besturingssysteem, de pagina's die je bezoekt… Tenzij je je computer en je mobiele telefoon wegdoet ben je absoluut niet anoniem op het internet. Maar dat je het niet echt wist is je vergeven, zelfs Petraeus, de baas van de CIA wist het niet!

Charles Mingus - Haitian Fight Song

Het belooft een mooie dag te worden

haaa... le puy mary tout blanc ! - 7 november 2012

De toepee van de leeglopers

Het zal u niet ontgaan zijn dat het tegenwoordig weer chic staat om te praten over loonkosten en het concurrentievermogen. De mededeling van de sluiting van Ford was nog niet uitgesproken of het VOKA had zijn mantra al op kruissnelheid. De andere VBO’s, UNIZO’s en minister-presidenten konden natuurlijk niet achterblijven. Allen hoopten dat het magische effect van hun mantra haar doel zou bereiken. Ze konden natuurlijk rekenen op het journaille, altijd klaar om een patronaatsscheet te versterken – hun bazen zijn dan ook niet voor niets leden van Voka en consoorten – die de diverse perscommuniqués gewillig omtoverden tot wat op journalistieke inbreng moest lijken.

Al decennia lang proberen ze er ons van te overtuigen dat arbeid te duur is. De loonkost is een handicap, remt de economie af, werkt delokalisaties in de hand en creëert werkloosheid. Kortom, arbeid is een gebrek dat de oorzaak is van al onze problemen, of liever het is niet de arbeid an sich maar de beloning voor die arbeid. Moesten de mensen nu toch eens bereid zijn om gratis voor niets te werken, het zou allemaal veel beter gaan. Trouwens, er is een tijd geweest dat dat bestond, het heette slavernij en inderdaad, het was zeer winstgevend voor het soort mensen dat nu klaagt over de hoge kosten van arbeid...

Arbeid is niet duur, integendeel, arbeid creëert rijkdom, het kan niet kosten want het brengt op. Alle fortuinen werden gemaakt door uitbuiting van arbeid en werknemers. Wat het kapitaal afneemt van de arbeid, dat is pas duur, de vergoeding van de aandeelhouders, de uitgekeerde dividenden, de stock-options,  bonussen en gouden handdrukken. Op een afgewerkt product neemt het aandeel dat besteed wordt aan lonen gestaag af, diegenen die het product fabriceren krijgen dikwijls een belachelijk laag loon dat hen zelfs niet in staat stelt het product te kopen dat ze zelf gefabriceerd hebben!

En dat ze ons niet komen vertellen dat er moet geïnvesteerd worden om te produceren. Het begin is nooit geld geweest maar altijd arbeid. Had de prehistorische mens op investeerders gewacht zou de mensheid al lang uitgestorven zijn! Als er machines nodig zijn om industrieel te kunnen produceren dan moeten die machines gefabriceerd worden door arbeid. En als er om die machines te maken grondstoffen nodig zijn vinden we dat hout, ijzer, water, gas en die olie terug in de natuur. De ontginning en de verwerking van deze materialen is arbeid, arbeid en nog eens arbeid. Geld creëert geen arbeid, het is het tegenovergestelde!

Zeggen dat arbeid, schepper van rijkdom, duur is, is een aberratie. De constante zoektocht naar maximale winst, dat is pas wat er duur is! Dat is wat de arbeidsomstandigheden onderuit haalt, de lonen naar beneden trekt, de concurrentie tussen de werknemers creëert en niet alleen op de arbeid weegt maar op de hele samenleving.

Het zijn niet de renteniers noch de bankiers die rijkdom creëren. Als ge tarwe wilt laten groeien, kunt ge altijd proberen het veld te bedekken met briefjes van 500 euro en zes maanden later terugkomen. Er zal niets staan. Om iets te hebben had ge moeten ploegen, zaaien, wieden, oogsten... Kortom er was arbeid nodig geweest. Arbeid is hetgene wat nodig is om welvaart te creëren, en niet geld laten werken! Het is gemakkelijk om anderen te laten werken, de winsten op te strijken en dan nog de toepee hebben om te zeggen dat het duur kost!

Zoals arbeid in onze maatschappij bepaald is dient het enkel om een bende leeglopers die leven zonder te werken te verrijken. Die nietsnutten die zeggen dat arbeid duur is. Duur voor wie? Voor die parasieten die ons uitbuiten en enkel armoede, werkloosheid en onzekerheid voortbrengen Dat zijn de mensen die tegelijkertijd ‘arbeid’ bewieroken omdat al deze privéfortuinen werden gegenereerd door het uitwringen van werknemers. Of ze nu jong, oud, man, vrouw, uit het noorden of uit het zuiden zijn, ze vertegenwoordigen in de ogen van de uitbuiters enkel een manier om welvaart te creëren. Uiteraard enkel in hun eigen voordeel.

Om een einde te maken aan uitbuiting en loonarbeid moeten we een systeem bedenken waarbij het enige doel van de economische activiteit niet het maken van winst zou zijn of het creëren van jobs, maar om te voldoen aan de behoeften van elk lid van de gemeenschap. Want de waarde ‘arbeid’, de cultus van de goedkope inspanning waar de rijken garen bij spinnen, is de referentie van degenen die niet werken en de winsten binnenhalen. Ondanks de propaganda van het systeem bevrijdt werken alleen diegenen die niet onderworpen zijn aan de noodzaak om te werken voor de kost. Dus, als arbeid duur is, laat ons dan leven in weelde, en stoppen met werken.

Voorgerecht: Coquilles Saint Jacques met appelsien, kardemom en vanille

Al zeg ik het zelf: hemels voorgerecht van sint-jacobsschelpen met een heel bijzonder sausje op een bedje van verse andijvie.

• Voorbereiding: 1 dag op voorhand, 15 minuten
• De dag zelf:    10 minuten 

Ingrediënten voor 4 personen

(Als je de schelpen vers koopt, vraag de visboer of het wel de Pecten maximus is. Uiteraard gaat die zeggen van wel...  maar soit. Als je diepgevroren koopt kijk dan even op de verpakking of het wel over de Pecten maximus gaat. Andere mantelschelpen worden ook als sint-jacobsschelpen verkocht maar zijn in feite geen echte. Ze kunnen natuurkijk ook gebruikt worden. Een eenvoudige methode om  niet te lang tussen de verschillende verpakkingen te moeten rommelen in de diepvriezer: start bij de de duurste soort, je hebt dan meer kans dat het de echte is).

12 grote coquilles, 1,5 dl. versgeperst appelsiensap, 2 groene kardemompeulen, teentje knoflook, kwart vanillestokje (minimum), 1 dl. olijfolie, 200 gram verse andijvie, fleur de sel, versgemalen zwarte peper uit de molen.

Voorbereiding (1 dag op voorhand)

Maak eerst de saus..

Pers de appelsienen, kook het sap met kardemom (peulen kneuzen)  en knoflook tot een dikke siroop. Laat dit iets afkoelen. Schraap het merg uit het vanillestokje en voeg dit met driekwart van de olie aan de siroop toe.

Laat dit dan 24 uur trekken in de koelkast.

Bereidingswijze

Laat de saus op kamertemperatuur komen.

Maak de spinazie schoon en was die voorzichtig zodat de blaadjes niet gekreukt zijn.

Verhit een pan tot ze gloeiend heet is. Doe een scheutje olijfolie in de pan en laat dat ook zeer heet worden. Bestrooi de coquilles met fleur de sel en peper en bak ze 1 minuut aan elke kant. Verdeel de spinazieblaadjes over de borden, leg de coquilles erop en giet het sausje erover.

Meteen serveren.

Wijnkeuze:

Ik had maar één fles staan, Domaine Vincent Carême Vouvray Blanc Sec 2008 maar die paste er perfect bij.

PS. Ben ik toch wel vergeten een foto van het gerecht zelf te nemen, zeker!