Het Belgische constitutionele recht is van een onverwachte soepelheid...

Binnenkort, op 13 december om precies te zijn, wordt het nieuwe Europese Verdrag in Lissabon getekend. We gaan het nu niet hebben over het feit dat de ondertekenaars eerste even naar Lissabon vliegen voor de ondertekening om daarna elk in hun eigen vliegtuig (één per land) naar Brussel vliegen om diezelfde dag verder te babbelen. Waarschijnlijk kwestie van de CO₂-uitstoot niet te bruusk te verminderen.

Wij zitten, dank zij de verantwoorde houding van onze politici, nu reeds 160 dagen opgezadeld met een "regering van lopende zaken". Voorlopig laat niets uitschijnen dat die binnen een maand al ingeruild is voor een echte, authentieke en nieuwe oranje-blauwe (of desnoods anders-gekleurde) regering.

De vragen zijn dan ook: kan een "regering van lopende zaken" dat verdrag tekenen in december? Is zo'n verdrag tekenen een "lopende zaak"? Semantisch gezien moet een "lopende zaak" toch iets zijn dat, dacht ik, toch al bestaat (in het geval van dit verdrag 'in voege' zijn)? En dat verdrag bestaat toch nog niet (is nog niet in voege)?

Volgens commissievoorzitter José Manuel Barroso is er geen vuiltje aan de lucht: "België beschikt over een regering. De bekwaamheid van België om te handelen in het internationale publiek recht en het communautaire recht staat niet ter discussie", zo verklaarde de zegsman. Barrosso is, zoals iedereen genoegzaam weet, een grote specialist van de Belgische grondwet

Zou het niet absurd zijn dat een "regering van lopende zaken" die geen begroting kan opstellen, geen nieuwe wetten kan voorstellen en geen nieuwe initiatieven kan ondernemen wel, zonder problemen, een zodanig fundamentele zaak kan doen als het tekenen van een Europees verdrag?
Blijkbaar niet want het zal gebeuren.

Vooreerst omdat uw mening dienaangaande niet gevraagd wordt en er dus weinig toe doet. Ten tweede omdat er geen enkele politieke partij tegen het verdrag gekant is en er dan ook geen enkele dwars zal liggen als het getekend wordt. En tenslotte omdat er al een precedent is. Het was immers ook een Belgische "regering van lopende zaken" die de onderhandelingen over het "Verdrag van Maastricht" in december 1991 had gefinaliseerd en overgegaan is tot de ondertekening ervan in februari 1992.

Blijkbaar is, tenzij het over communautaire zaken gaat, het Belgische constitutionele recht van een onverwachte soepelheid...