Beste van de klas omdat er in deze wereld ongelooflijk veel geld wordt uitgegeven aan wapens en alles daarrond. Als er dan een paar 'kreupelen' zijn kan dat enkel positief zijn. Enkele weken terug werd bekend dat van alle Navo-landen met een leger, België het laagste percentage van haar defensieuitaven uitgeeft aan vernieuwing van materiaal: namelijk 5.4%.Het grootste deel van de uitgaven (75,4%) gaat naar het militair en niet-militair personeel. Dat is weer wat meer dan in 2005 (75,1%) en zeker ten opzichte van 2002 (71,5%).
De cijfers dateren van 2004. Waar die resterende 19,2% naartoe gegaan zijn weet ik ook niet, net zomin als waarom die cijfers pas twee jaar later bekend geraken. Sinds de soap met de villa van Laurent zou onze fantasie wel eens op hol duren slaan. Misschien eens een diepgravend onderzoek doen welke andere bouwwerken de laatste tijd nog zijn uitgevoerd.
Maar goed, we maken dus deel uit van de Navo. Die Navo die, U weet het misschien nog wel, opgericht werd om ons 'vrije' westen te beschermen tegen de invasie van horden bloeddorstige communisten de kleur van hun vlag is niet voor niets rood!). Ondertussen ligt het communisme uitgeteld in de touwen en zou een simpel mens denken dat die Navo dan maar opgedoekt moet worden want van geen nut meer.
Dat was dus inderdaad een idee van een simpel mens. De Navo is sinds de val van de Muur uitgegroeid tot een veelkoppig monster dat zich tot doel gesteld heeft de politieman van de wereld te spelen.
Aanvankelijk deden België, Canada, Denemarken, Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten mee. Later kwamen daar Turkije en Griekenland (februari 1952), West-Duitsland (1955) en Spanje (1982) bij. Na het einde van de Koude Oorlog toen de zin van het bestaan van de Navo eigenlijk ten einde was, traden op 16 maart 1999 alsnog Tsjechië, Polen en Hongarije en op 29 maart 2004 Estland, Letland, Litouwen, Slowakije, Slovenië, Roemenië en Bulgarije toe.
Voeg daar dan nog de landen bij die met de Navo een akkoord hebben afgesloten in het kader van de 'Partnership for Peace' (sic): Albanië, Armenië, Azerbeidzjan, De Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, Finland, Georgië, Ierland, Kroatië, Kazachstan, Kirgizië, Moldavië, Oekraïne, Oezbekistan, Oostenrijk, Rusland, Servië, Tadzjikistan, Turkmenistan, Wit-Rusland, Zweden en Zwitserland. De laatst toegetreden clubleden (14 december 2006) zijn de voormalige vijanden Bosnië-Herzegovina, Montenegro en Servië.
Daar houdt het echter niet op. De zogenaamde 'Mediterranean Dialogue' dat in 1994 werd opgestart beoogt samenwerking van de Navo met zeven laden rond de Middellandse Zee: Algerije, Egypte, Israël, Jordanië, Mauritanië, Marokko en Tunesië. Op 16 oktober 2006 hebben de Navo en Israël trouwens het eerste Individueel Samenwerkingsprogramma (Individual Cooperation Programme - ICP)afgesloten waardoor Israël zal bijdragen aan de Navo-operatie 'Active Endeavour'.
Je houdt het niet voor mogelijk en toch is het waar. Ik kan het niet beter zeggen dan wat in een lezersbrief van Codip (Centrum voor ontwikkeling, documentatie en informatie Palestijnen) aan de Morgen stond: 'Een maand nadat het Israëlisch leger zijn buurland plat gebombardeerd heeft en een humanitaire ramp gecreëerd heeft, gaan we de verantwoordelijken belonen met lidmaatschap van onze club ... Diezelfde troepen bedreigen de Duitse schepen van de internationale vredesmacht in Libanon en schenden dagelijks het luchtruim.'.
U dacht toch niet eventjes dat daarmee de grenzen van het Navorijk bereikt waren? In april 2005 tekende Australië een samenwerkingsakkoord met de Navo om 'samen te werken in de strijd tegen het terrorisme' (of wat dacht U?). Er zijn ook nog plannen voor samenwerking met Japan, Zuid-Korea en Nieuw Zeeland.
En als het van de vroegere Spaanse premier Aznar afhing werden Israël, Japan en Australië gewoon even lid van de Navo: 'So far, expansion of NATO was an attempt at the growth and consolidation of democratic change in the former communist countries. Now it is time to do the opposite, to expand toward those democratic nations that are committed to the struggle against our common enemy and ready to contribute to the common effort to free ourselves from it'. Hij pleitte trouwens in die toespraak voor aan het Hoover Institute, die hij trouwens een paar keer herhaalde tijdens andere gelegenheden, tegelijkertijd ook om een samenwerkingsakkoord af te sluiten met India en Colombia.
De volgende stap, sommige van die 'partners' effectief lid maken van de club, zal in 2008 volgen. Op de top van Riga in 2006 zijn de staatshoofden en regeringsleiders immers overeengekomen dat de alliantie dan nog wat uitnodigingen zal versturen.
Maar goed, cijfers leren ons dat het monster in 2003 was uitgegroeid tot een leger met ongeveer 5,7 miljoen soldaten onder de wapens die samen 457 miljard euro aan defensie uitgaven, bijna 12 procent meer dan in 2000. Dat is 500 euro voor elke inwoner van de Navo-landen. Uiteraard nemen de VS het grootste deel voor hun rekening: 295 miljard euro, 20 procent méér dan in 2000. Met de oorlog in Irak is dat bedrag natuurlijk nog veel groter geworden.
De Europese landen besteedden in 2003 ongeveer 154 miljard euro aan defensie. Met bijna 3,5 miljard euro (140 miljard frank) gaf België echter minder uit aan defensie dan het geïndexeerde bedrag van 2000. De bijdrage van België aan de Navo is ongeveer 60 miljoen euro per jaar (2,4 miljard frank). De kosten voor de Navo-operaties waaraan de landen deelnemen worden niet uit een centrale Navo-pot betaald maar worden opgehoest door elke lidstaat zelf. Die budgetten zitten misschien verweven in de post van ontwikkelingshulp, je weet maar nooit.
België is op het ogenblik betrokken in verschillende Navo-operaties, o.a. in Afghanistan. Maar daar komen we in een latere bijdrage nog op terug... op het ogenblik dat ons Ministerie van Defensie ooit eens een antwoord zal versturen op de vriendelijke mail die ik hen een tiental dagen geleden stuurde.
