donderdag 27 augustus 2009

The Big Ask... again!

Verleden jaar was er de Big Ask, dit jaar is er de Big Ask Again.
Net zoals verleden jaar vind ik dit weer absolute onzin. Ze willen 'de politiekers sensibiliseren voor Copenhagen'. Met een filmpje... Ha!

Ze willen 10.000 mensen naar de zee lokken want er zijn immers zoveel figuranten nodig. Om het klimaat, de wereld of wat dan ook te redden moeten we eerst de wereld nog wat meer onnodig vervuilen. Een kleine berekening leert mij het volgende:

Stel, ik zeg stel, dat er al een goed kwart van de deelnemers aan de zee zit voor vakantie of omdat ze daar toevallig wonen. Dan heb je dus nog 7500 mensen nodig. Die moeten dan natuurlijk wel uit het binnenland komen. Omdat de meesten daarvan uiteraard zeer milieubewuste burgers zijn die eerder te voet, met fiets, tram, bus of trein naar de kust afreizen zullen we de helft daarvan de absolutie geven. Niet dat onnodig ingelegde trams, bussen en treinen niet vervuilen maar op zijn beginnende oude dag word een mens al wat milder. Blijft over 3750 auto-adepten die, ik twijfel hier ook weer niet over, milieubewust als ze zijn zeker zullen carpoolen.

Blijven dus over 3750 mensen die gezellig met hun tweetjes rustig aan een maximum van 90 km/u (die 90 km/u is belangrijk voor mijn berekening) vlotjes (zoals iedereen weet zijn er het laatste weekend van augustus nooit files naar de kust) in de auto naar de plaats van het gebeuren rijden. Die moeten natuurlijk ook wel weer terug, maar uiteraard zijn er, omdat er op de heenweg geen files waren, er ook geen op weg terug naar huis.

Goed, dit alles om te zeggen dat zich op 29 augustus op onze wegen 1875 auto's naar en van de kust zullen verplaatsen voor dit groots evenement. Allemaal uiteraard goed onderhouden auto's, waarvan de dieseluitvoeringen voorzien zijn van een partikelfilter. Ik weet dat omdat, dank zij de premie die de regering al meer dan een jaar geeft voor de naplaatsing van dieselpartikelfilters, sinds die maatregel van kracht is er al 25 zijn gemonteerd.

Ik ga er dus van uit dat die andere diesels dus al standaard een partikelfilter hadden. Het fijn stof zal dus geen kans krijgen. Nu nog de CO². Geen van die auto's heeft uiteraard een hogere uitstoot dan 130g/km (aan 90 km/u). Milieubewuste figuranten hebben bij de aankoop van hun auto allemaal op dit feit gelet. En vermits iedereen voor het vertrek de bandenspanning heeft nagekeken en zich aan de maximum van 90 km/u houd zal die waarde zeker niet overschreden worden.

Uiteindelijk moeten we nog slechts één veronderstelling maken. Ze zullen van over het hele land toestromen, dus nemen we een gemiddelde, laat ons communautair neutraal zijn en Brussel nemen. Van Brussel naar Oostende is het 113 km. Met terug naar huis rijden maakt dat 226 km. 1875 auto's die 226 km rijden geeft een totaal van 423.750 km. Om de CO² te berekenen kunnen we gewoon dat aantal kilometers vermenigvuldigen met de uitstoot per km. 423.750 km X 130 g/km geeft een totaal van 55.785.000 g. Of 55,7 ton.

Meer dan 55 ton CO² uitstoten om een filmpje te maken om politiekers te sensibiliseren over de opwarming van de aarde. Il faut le faire.

Zoals iedereen weet kost een film maken veel geld. Er zijn dus sponsors nodig. Uiteraard kies je die zorgvuldig, zoals bijvoorbeeld Enfinity, Ethias, De Morgen en Mystic fruitbieren.

Geen kwaad woord over Enfinity, dat zijn dan ook mensen die ons willen overtuigen om zeker zonnepanelen op ons dak te plaatsen.
Als je Ethias leest mag je ook gerust zijn, de naam heeft op zich al ethiek. De Belgische belastingbetalers die we zijn hebben hen verleden jaar nog maar net van het faillissement gered omdat hun gelden toevallig net niet in ethische fondsen waren geplaatst maar dat is 'un accident de parcours'.
De Morgen. Is dat niet die progressieve krant die tijdens het Globaal Plan de vakbonden door de mangel haalde en enige tijd geleden 26 mensen of het kwart van haar personeel op straat zette? Het moet gezegd worden: sindsdien is de kwaliteit van de inhoud er spectaculair op vooruit gegaan.
En Mystic fruitbieren. Ach, uiteraard moeten de figuranten gelaafd worden en de chauffeurs spelen allemaal BOB, dus de veiligheid op weg naar huis kan geen probleem zijn.

Neen, uiteindelijk valt het allemaal nog mee, dacht ik zo.

Tot ik las dat Bono nu ook zijn medewerking heeft toegezegd. Ze mogen één van zijn liedjes gebruiken voor de film.

Bono, U kent hem wel, de wilde weldoener die ijvert voor een betere wereld. De man die tracht de groten der aarde te sensibiliseren door in zijn privéjet van hot naar her de wereld over te vliegen om zijn vrienden Bush, Blair en Ban Ki-Moon de hand te drukken en hen the proberen overtuigen voor het wereldwijd kwijtschelden van de schulden van ontwikkelingslanden. Is dat niet die geëngageerde muzikant die in de clinch ligt met niet-gouvernementele en kerkelijke organisaties in eigen land over de rechtvaardigheid van zijn eigen financiën? De man die met zijn groep U2 besliste om een belastingverhoging in Ierland te ontwijken en zijn en hun financieel beheer naar het buitenland over te brengen, terwijl ze tegelijk de gierigheid van de leiders van de rijke landen aanklagen en hen aansporen meer belastinggeld te besteden aan het verlichten van de schulden van arme landen? De man die met zijn durfkapitaalmaatschappij “Elevation Partners” in 2006 een slordige £157 miljoen geïnvesteerd heeft in het Amerikaanse businessmagazine Forbes, dat door de media vaak als “de bijbel van het kapitalisme” omschreven wordt?

Sindsdien moet het voor mij niet meer.
Een filmpje maken om het klimaat te redden maar de verbanden tussen het klimaat en al de rest negeren is voor mij met, mijn stramme knoken, net een stap te ver.

Maar ik zal wel verzuurd zijn.
Net als de bossen.

donderdag 29 januari 2009

IRENA, het Internationaal Agentschap voor de Promotie van Hernieuwbare Energie is opgestart

Duitsland hield op 26 en 27 januari IRENA boven de doopvont, het Internationaal Agentschap voor de Promotie van Hernieuwbare Energiebronnen. Het agentschap moet de uitwisseling van wetenschap en technologie tussen meer dan honderd landen regelen.

IRENA is een initiatief van Denemarken, Duitsland en Spanje. De instelling moet regeringen van ontwikkelingslanden en industrielanden bijstaan met raad over de technische, financiële en beleidsmatige aspecten van hernieuwbare energie. Tegelijk moet het agentschap een motor worden voor de ontwikkeling van waterkracht, zonne- en windenergie, biobrandstoffen en geothermische energie in de hele wereld.

Op de stichting van het nieuwe agentschap maandag zullen meer dan honderd landen aanwezig zijn die zich geëngageerd hebben om lid te worden. Ongeveer de helft daarvan ondertekent ook het stichtingsverdrag. Dinsdag wordt er gezocht naar een interim-directeur en een voorlopige vestigingsplaats voor het kersverse agentschap. Over de uiteindelijke plaats waar het agentschap moet komen, wordt pas in juni beslist door de stichtende leden. Duitsland ziet IRENA het liefste in Bonn, waar nu ook al het secretariaat van de VN-klimaatconventie (UNFCCC) gevestigd is.

Volgens de Duitse minister voor Leefmilieu Sigmar Gabriel betekent de oprichting van IRENA een “enorme stap voorwaarts”, niet alleen voor de bescherming van het klimaat, maar ook voor de economische ontwikkeling. “Het potentieel aan zonne- en windenergie, waterkracht en biomassa is zo groot dat dat we meer dan negen miljard mensen op aarde van energie kunnen voorzien”, aldus Gabriel. De EU mikt op een aandeel van 20 procent hernieuwbare brandstoffen in de energievoorziening tegen 2020. In Duitsland haalt nu al 15 procent van de elektriciteitsconsumptie uit hernieuwbare bronnen, en de overheid wil dat aantal verdubbelen tegen 2020.

België behoorde niet tot de 27 landen die het akkoord ondertekenden.

zaterdag 17 januari 2009

Holocaust, de meerwaarde van de hoofdletter

Wat mij ergert is het systematische gebruik van de hoofdletter wanneer het woord holocaust gebruikt wordt.

Holocaust is afgeleid van twee Griekse woorden: holos, "totaal" en kaustos, "verbrand", samen ' holokauston'. De zionisten hebben op een bepaald ogenblik het woord een hoofdletter gegeven en het zich daardoor toegeëigend. Louter voor gebruik met niet-Joden weliswaar, zij refereren liever naar het religieuzere Shoah. Maar het komt erop neer dat ze zich het woord 'holocaust' in die mate hebben eigen gemaakt dat het automatisch het idee oproept van de genocide op 6 miljoen Joden maar eigenlijk nooit de miljoenen andere mensen zoals 'homoseksuelen, Esperantisten, zigeuners (Porrajmos), 'economisch onwaardigen', Polen, gehandicapten, Jehova's getuigen, vakbondsleden, vrijmetselaars, communisten, Spaanse republikeinen, Serven en mensen die zich verzetten tegen de nazi's.' (De opsomming heb ik voor het gemak uit Wikipedia gecopiëerd, ik weet niet of ze volledig is).

Het woord holocaust is blijkbaar gereserveerd voor de genocide op de Joden. Bij andere massaslachtingen spreekt men hoogstens van genocide. Ook wordt bij het woord holocaust praktisch nooit gedacht aan de Armeniërs. En zo kent de holocaust nog vele andere massaslachtingen (de Amerikaanse Indianen, De Britse massaslachtingen in India rond 1850, Ruanda in 1994,...).

Ontkenning van de holocaust is in sommige landen een misdrijf. De Joodse holocaust natuurlijk - want ontkenning van de Armeense holocaust is nog steeds volkomen legaal, terwijl andere massaslachtingen niet eens het epitheton holocaust meekrijgen.

Mr. Barlas Özener, Turks ambassadeur in Israël (jawel) schreef bijvoorbeeld in een brief: "The myth of the 'Armenian Holocaust' was created immediately after World War I with the hope that the Armenians could be rewarded for their 'sufferings' with a piece of the disintegrating Ottoman state. As such, the main aims of the inventors were political and territorial."
De bron van dit verhaal, Robert Fisk, zegt verder: vervang nu het woord 'Armenian' door 'Jew' en tracht een krant te vinden die dit publiceert. Gegarandeerd dat dit niet lukt. Mr. Barlas Özener's brief werd gepubliceerd in The Jerusalem Post.

maandag 12 januari 2009

De 12 regels van journalistieke onafhankelijkheid over het Midden-Oosten

Ze komen regelmatig terug, zo jaar na jaar, maar worden nog steeds toegepast naar de letter: De twaalf regels van de journalistiek ‘onafhankelijkheid’ over het Midden-Oosten:

Regel nr. 1: In het Midden-Oosten zijn het altijd de Arabieren die het eerst aanvallen en het is altijd Israël dat zich verdedigt. Dat heet dan ‘represailles’.

Regel nr. 2: De Arabieren, Palestijnen of Libanezen hebben niet het recht om burgers van de andere kant te doden. Dat heet dan ‘terrorisme’.

Regel nr. 3: Israël heeft wel het recht om Arabische burgers te doden. Dat heet dan ‘zelfverdediging’.

Regel nr. 4: Wanneer Israël teveel burgers doodt, pleiten de Westerse mogendheden voor terughoudendheid. Dat heet dan ‘de reactie van de internationale gemeenschap’.

Regel nr. 5: De Palestijnen en de Libanezen hebben het recht niet om Israëlische soldaten gevangen te nemen, zelfs als hun aantal niet meer is dan drie soldaten. Dat heet dan ‘ontvoering’.

Regel nr. 6: De Israëli's hebben het recht om zo veel Palestijnen gevangen te houden als ze willen (tot op heden ongeveer 10 000 gevangenen waaronder bijna 300 kinderen). Er is geen limiet en er is geen behoefte aan enig bewijs van de schuld van de ontvoerden. Laat gewoon het magische woord ‘terrorist’ vallen.

Regel nr. 7: Als je zegt ‘Hezbollah’, voeg er dan altijd de zinsnede ‘gesteund door Syrië en Iran’ aan toe.

Regel nr. 8: Als je zegt ‘Israël’, voeg er dan nooit de zinsnede ‘gesteund door de Verenigde Staten en Europa’aan toe. Men zou kunnen denken dat het een ongelijke strijd is.

Regel nr. 9: Spreek nooit over ‘bezette gebieden’, zegt alleen ‘gebieden’, Spreek ook niet over schendingen van VN-resoluties, of van het internationaal recht, of de Conventies van Genève. Dit kan de kijker en luisteraar verstoren.

Regel nr. 10: Zeg niet ‘Israëlische leger’, gebruik eerder de bijnaam ‘Tsahal’. Je klinkt dar meer als een expert.

Regel nr. 11: Israeli's spreken beter Engels dan Arabieren. Dit is waarom we hen en hun supporters, zo vaak mogelijk laten spreken. Zo kunnen ze beter de bovenstaande regels (1 tot 10) uitleggen. Dat heet journalistieke neutraliteit.

Regel nr. 12: Als je niet akkoord gaat met deze regels, of als je vindt dat ze een partij tegenover de andere partij begunstigen in het conflict, dan ben je een ‘gevaarlijke antisemiet’.