woensdag 2 juni 2010

Flotilla: twee dagen later, de posities worden ingenomen

Nog maar pas maandagavond schreef ik:
"Moet het ons binnen enkele dagen of weken verwonderen als Israël er weer vanaf komt met wat verbale veroordelingen die niets zullen afdoen aan de economische, militaire en financiële banden tussen dat land en de ‘vrije‘ Westerse wereld, waaronder de EU?"

Waaruit eens te meer blijkt dat ik een onverbeterlijke optimist ben. Het heeft slechts iets langer dan 24 uur na het begin van de piraterij geduurd dat de VN zelfs geen formele veroordeling van Israël heeft uitgesproken. De officiële tekst gaat als volgt:

"De Veiligheidsraad betreurt ten zeerste het verlies van mensenlevens en de gewonden ten gevolge van het gebruik van geweld tijdens de Israëlische militaire operatie in de internationale wateren tegen het konvooi dat naar Gaza voer. De Raad heeft, in dit verband, die daden veroordeelt die resulteerden in het verlies van tenminste 10 burgers en vele gewonden, en betuigt zijn medeleven aan hun families."

Geef toe een sterk staaltje diplomatieke taal. Er wordt niet gezegd dat het geweld van de kant van Israël kwam waardoor de interpretatie kan ontstaan (en wees gerust door sommigen ook zo zal verstaan worden) dat het het geweld is van de opvarenden van het schip dat tot die doden en gewonden heeft geleid.

Ze hebben het ook over een 'Israëlische militaire operatie'. Niet over een daad van piraterij (dat was waarschijnlijk teveel gevraagd) maar zelfs niet over een 'illegale' militaire operatie. Dit terwijl de schepen zich in internationale wateren bevonden en Israël in principe met geen van de landen onder wiens vlag de schepen voeren in oorlog is. Tenzij uiteraard dat Israël permanent in oorlog is met alle landen en iedereen die hen op één of andere manier tegenspreekt.

Met dat medeleven aan de families zijn die families op het ogenblik niet vet. De namen van alle doden en gewonden zijn nog steeds niet vrijgegeven door Israël. Laat ons al die ongeruste mensen nog maar wat kloten, moeten ze gedacht hebben.

Diplomatieke stappen die ondertussen zijn gezet:
  • Nicaragua heeft de diplomatieke banden met Israël verbroken (ge zoudt kunnen zeggen: "who the fuck is Nicaragua!" Inderdaad maar toch...
  • Het Israëlisch ministerie van Buitenlandse Zaken vraagt dat de familie van haar diplomaten in Turkije het land zouden verlaten
  • Zweden vraagt de UEFA om haar nationaal jeugdvoetbal match van vrijdag in Israël af te gelasten (het is me niet helemaal duidelijk of het om de match van Zweden alleen gaat of het hele tornooi, ik ben immers een absolutie dommekloot wat betreft voetbal)
Waar ik ook al op zat te wachten is: "en hoe zit dat nu met de Nato?"

Volgens internationaal recht vallen de moorden die op de schepen zijn gepleegd onder de jurisdictie van de vlag waaronder de schepen varen, en de actie zelf moet worden opgevat als een militaire actie tegen de betreffende landen. Verschillende van de schepen en het schip waarop de doden vielen in het bijzonder voerden de Turkse vlag. Turkije is lid van de Nato. Als een leger een Turks schip aanvalt dan kan dat worden beschouwd als een aanval op het grondgebied van Turkije. Eén van de kernpunten van de Nato is dat als een staat van het bondgenootschap wordt aangevallen dat moet beschouwd worden als een aanval op het bondgenootschap zelf en de het aangevallen land moet verdedigd worden.
Niet dat ik zit te wachten op nog maar eens een nieuwe oorlog maar mocht, laat ons zeggen Syrië of Lybië nu de dader zijn geweest dan hadden we het al lang geweten, dat van die nieuwe oorlog.

Gisteren stelde Erdogan, de Turkse premier, dat hij de zaak zou voorleggen aan de Nato: "Burgers van lidstaten ervan werden aangevallen door een land dat geen lid is van de Nato. Ik denk dat dat moet besproken worden binnen de Navo".

Ondertussen verklaarden de Israëliers dat er niets is om zich over te verontschuldigen en er ook niets zou veranderen aan de reeds drie jaren durende blokkade van Gaza. Die laatste reactie kwam er nadat de organisatoren van de humanitaire vloot verklaarden dat ze binnenkort twee andere schepen naar Gaza zouden varen. Een van de schepen, de Rachel Corrie, genaamd naar een Amerikaanse die in 2003 in Gaza door een bulldozer werd gedood toen ze die probeerde te verhinderen het huis van Palestijnen af te breken, moest eigenlijk ook meevaren met de de vloot die maandag gekaapt werd maar werd opgehouden. In principe zouden beide schepen begin volgende week in Gaza moeten toekomen.

Egypte heeft deze morgen de grens met Gaza 'voor verschillende dagen' geopend. Een rush van de Plaestijnse bevolking op de grens is nu aan de gang.

Over de rol van Egypte in de blokkade is er weinig gesproken. Velen vragen zich ook af waarom dat is. Enkele woorden: Mubarak diktator, Moslimbroederschap in Egypte is vijand van Mubarak, Hamas werkt samen met Broederschap, Egyptische islamieten zijn sunnieten, Iran is Shiitisch, Iran steunt Hamas, Sadat de vorige president van Egypte en Khomeyni haatten elkaar en een grote onuitwisbare belediging was om de Shah zijn laatste rustplaats in Egypte te bezorgen. We kunnen het dan nog hebben over de angst van de Egyptenaren voor de Israëliërs voor moest er eens iets gebeuren in Gaza waarvoor zij verantwoordelijk zouden kunnen worden gesteld.

Goed nieuwe is er ook vanuit het Vatikaan: de raid op de vloot heeft geen invloed op het bezoek van de paus aan Cyprus. Oef!

Geen opmerkingen: