Brignoles, kroniek van een aangekondigd debacle

Dit weekend werden er verkiezingen gehouden in Brignoles, in de Provence.
Uiteraard was het slechts een gedeeltelijke kantonnale verkiezing maar de bevolking was er zo ongeïnteresseerd 70% niet eens naar de stembus is getrokken.

De PS had geen kandidaat aangeduid en riep op om te stemmen voor de kandidaat van het Front de Gauche. Die werd uitgeschakeld in deze eerste ronde. In de tweede ronde, volgende week zondag, zal de strijd dus gaan tussen de rechtse UMP en de extreemrechtse FN kandidaten..

Zoals gezegd, wat in deze verkiezing opviel is het grote aantal onthoudingen. Liefst 67%. Van de 20.700 stemgerechtigden zijn er 13800 niet opgedaagd in het stemlokaal.

Het is de derde keer in drie jaar dat de inwoners van het stadje Brignoles (16 000 inwoners) en omliggende gemeenten werden gevraagd hun ‘conseiller général’ (vergelijkbaar met een Belgische provincieraadslid) te verkiezen.

Bij de eerste verkiezing in 2011 won de FN kandidaat tegen de kandidaat van de PC (Parti Communiste), de burgemeester van Brignoles. De onthoudingen lagen toen al op 57% en de resultaten zo strak bij elkaar, slechts 5 stemmen verschil, dat de verkiezing ongeldig werd verklaard en een jaar later moesten worden overgedaan. Toen won de communistische kandidaat, dit keer met slechts 13 stemmen verschil en al 62% onthoudingen. Opnieuw werd de verkiezing afgelast en dit weekend was het dan de derde keer.

Laurent Lopez, de FN kandidaat, de incarnatie van de generatie Marine Le Pen, won 40,4 % van de stemmen (tegenover 33 % en 35 % in de eerste ronde van 2011 en 2012). Als we echter de percentages even rechts laten liggen en naar de stemmen kijken merken we dat de FN stagneert: 2.757 stemmen in 2011 , 2.734 in 2012 , 2.718 in 2013. De FN boekt weinig vooruitgang maar zijn kiezers blijven gemobiliseerd. Wat erg belangrijk is als de participatiegraad laag is.

De score van extreemrechts moet echter niet onderschat worden. Bij die 2.700 stemmen moeten ook nog de 612 stemmen (9,1 %) van een (door de FN uitgesloten) extreemrechtse dissident kandidaat gerekend worden. De totale score van extreemrechts komt zo uit op 49,5 %. Dispard, de dissident die zijn uitsluiting van de FN niet verteert, riep zijn kiezers op om volgende zondag voor de UMP te stemmen.

Want de strijd in de tweede ronde gaat tussen het extreemrechtse FN en de rechtse UMP die tweede eindigden met 21,7 % van de stemmen. Hoewel ze wel vooruitgingen in % verloren ze wel een honderdtal stemmen.

Tekenend is de score van ‘links’. De communistische kandidaat van het Front de Gauche (FdG) werd (met lippendienst en dichtgeknepen neus) gesteund door de lokale PS (ze moesten van Parijs) maar verliest meer dan 2.000 stemmen (981 tegen 3.100 de vorige keer) en haalt slechts 14,6% van de uitgebrachte stemmen. Relatief gezien scoorde de groene kandidaat, die geweigerd had om in de eerste ronde mee te stappen in het ‘linkse’ front, met haar 9% niet eens zo’n slecht resultaat. Zij werd trouwens ook gesteund door een paar lokale socialisten die in de eerste ronde de kommunistische kandidaat weigerden te steunen.

Sommigen vinden het nog te vroeg om deze verkiezing te zien als een voorbode van wat er volgend jaar staat te gebeuren bij de Europese en gemeenteraadsverkiezingen. Anderen dringen aan nu echt eens te beginnen met het speelterrein van (extreem)rechts droog te leggen: aanpakken van de werkeloosheid en de veiligheid, werk maken van solidariteit en een ander Europa (voor de ‘mensen’). De rangen sluiten en controverse vermijden. En (natuurlijk ook) het apartheidsprogramma van het FN aan de kaak stellen.

Voor veel socialisten is de verdeeldheid of de politiek die door de regering gevoerd wordt echter niet de echte oorzaak maar eerder de demobilisatie van kiezers aan de linkerzijde.

Kortom het is de kiezers hun schuld en we gaan ons gewoon verder bezighouden met onze eigen bollenwinkel.