Gisteren in Knack een interview met Andrew Keen die ook volop aan het woord kwam in Tegenlicht over Wikipedia en Web 2.0. Zijn boek is nu vertaald in het Nederlands. Het staat haaks op de vandaag aanbeden “participatieve democratie” en “internetdemocratie”.
De vraag is of er poortwachters dienen te zijn die "de kennis bewaken? Word anders het “creationisme” even waar als “de evolutieleer van Darwin”?
Wat Andrew Keen in zijn boek doet is, wat men noemt, het kind met het badwater weggooien. Tenminste zo lijkt het als je er recensies over leest (ik moet zijn boek nog lezen) . Waarschijnlijk is het ook zijn bedoeling om te choqueren (kakafonie, digitaal narcisme, amateurapen,...). Als 'internet-entrepreneur' heeft hij blijkbaar ook de analyse gemaakt dat je in deze tijden moet choqueren om niet achter te blijven als de roependen in de digitale woestijn.
Uiteraard speelt zijn uitgever daarop in en licht die de meest radicale passages eruit om zijn publiciteit te stofferen. Waarop de pers dan weer inspringt en uiteindelijk elk van hen hun doel bereiken: gehoord en gelezen worden voor de enen, verkoop halen voor de anderen.
In die zin zijn ze ook allen mee met hun tijd en met wat slechte wil zou je kunnen stellen dat ze net hetzelfde doen als wat Keen in zijn boek aanklaagt.
Mijn positie is anders. Voor een deel ga ik mee met Keen wanneer hij het heeft over de youtube, myspace, facebook en andere myblogs maar ik ben dan weer slechts gedeeltelijk akkoord met zijn kritiek op wikipedia en andere 'resources' zoals RSS-feeds, del.icio.us, internet archive...
Het internet is ook een bron van kennis, actie en samenwerking dat ons de mogelijkheden heeft gegeven om effectiever te doen wat we doen, om meer aandacht te trekken op de dingen die wij belangrijk vinden. Wat zouden het WSF, Attac, en zoveel meer dergelijke initiatieven zoals Indymedia (ik geef toe, de Belgische is niet my cup of tea) zijn zonder het internet?
Om de Attac Vlaanderen website even te nemen: niet alle artikels die erop worden gepubliceerd zijn artikels van experten (zie bijvoorbeeld het artikel van Jos Geudens over Kenia) en toch worden ze er gepubliceerd. Hoe zou Attac Vlaanderen meer dan 10.000 bezoekers per maand kunnen bereiken zonder dat internet? Ten dele is dat wat Attac publiceert op het internet ook de basis voor de werving van de leden of niet?
Zouden, zonder het internet, die tientallen miljoenen mensen op straat zijn gekomen net voor de nieuwe oorlog tegen Irak begon?
Zouden we geweten hebben (weten we het trouwens?) wat er de laatste maanden bijvoorbeeld in Birma en Tibet is gebeurd zonder de 'bloggers' vanuit die landen? Trouwens waarom zijn de blogs uit die landen blijkbaar dan weer wel 'betrouwbaar'? De beweringen ervan worden immers massaal overgenomen door de gevestigde kranten.
Let op, ik word hier niet lyrisch.
Op het internet staat shit, veel shit, enorm veel shit. En dat is inderdaad wel een probleem. Maar het probleem is niet het medium. Het probleem is hoe het medium gebruikt wordt. Net zoals in de 'gevestigde' pers shit, veel shit, enorm veel shit staat en op de 'gevestigde' televisiekanalen shit, veel shit, enorm veel shit getoond wordt. Hier ook is het probleem niet het medium maar hoe het medium gebruikt wordt. En hier ook wie het bezit.
Wat doen we met de beevees, de 'experten' à la Rik Torfs, Bart De Wever's en andere Mia Doornaert's die dag aan dag, avond na avond in de 'gevestigde' pers en op de 'gevestigde' televisiekanalen een 'vrij' podium krijgen om hun 'ding' te doen?
Wat doen we met de 'gevestigde' academici die vanuit hun ivoren toren alleen omgaan met andere 'gevestigdeprofessionals en elite moeten koesteren. 'Ik geloof in culturele autoriteit. Of het nu de staat is, de leraar of de intellectueel'. Is dit ook weer een provocatie? Moeten we (boutade) weer de klak afnemen voor de baron, pastoor, notaris en schoolmeester?
Is dit de revolutionaire voorhoede?
Ook zegt hij: 'Mensen moeten begrijpen dat er uiteindelijk iemand moet betalen voor Maureen Dowd en Thomas Friedman'.
Maat zeg me, waarom zou ik moeten betalen voor de mening (het gaat niet over feiten maar de mening) van iemand? In het geval van Friedman is dat dan ook nog een absurde, gevaarlijke mening. Lees mee wat die enkele jaren geleden voor het begin van de oorlog in Irak zonder verpinken in de New York Times (is dat niet het 'progressieve' dagblad van de VS?) mocht schrijven:
"The US has to make clear to Iraq and US allies that America will use force, without negotiation, hesitation, or UN approval."
"Blow up a different power station in Iraq every week, so no one knows when the lights will go off or who's in charge."
"I have no problem with a war for oil."
Dus voor iemand (een gek) die het staatsterrorisme verheerlijkt zou ik moeten betalen? Behoort Friedman dan tot die 'culturele autoriteit', is hij die 'intellectueel' waarin Keen gelooft?
Wat is hier het verschil tussen de 'oude' reporter en de door Keen verguisde 'nieuwe' reporter?
Is het dat wat Keen bedoeld als hij zegt: "Internet maakt de wereld complex. Het is de taak van de media om de wereld te simplificeren."
Ik constateer dat ze inderdaad goed bezig zijn en Keen is hun boodschapper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten